Marcelo

Dziękuję za odpowiedźJesli chodzi o moją samoocenę to jest tak że najgorszego zdania nie mam o sobie, często sobie myślę że naprawde, mimo tych wszystkich rzeczy negatywnych coś osiągnąłem. Choć czasem zdarza mi się że wstaje z łóżka z takim negatywnym podejściem w stosunku co do siebie. W sensie wracam myślami do tych rzeczy które mi się nie udały itp.  Ogólnie jestem introwertyczny ale teraz to już nie introwertyzm to tylko mocne wycofanie się z życia czy to towarzyskiego czy ogólnie. A jeśli chodzi o kontakt z ludźmi to dobrze że zostało mi kilka ludzi, znajomych którzy naprawdę mnie lubią i chcą mieć ze mną relacje.  . A poznawanie nowych ludzi ... Ciężki kawałek chleba..  ciężko mi to idzie i konwersacje. Z kimś nowym zazwyczaj kończą się na kilku zdaniach. 

Witam. Mam 23 lata.  Od 1.5 roku mam ogromnego doła związanego z poczuciem winy że mimo ukończenia 2 letniej terapii w 2017 roku nie dałem rady być  trzeźwy. Zawiodłem sam siebie ale i innych To sprawiło że odciąłem się od ludzi i ciągnąłem siebie na dno cpajac i izolując się . Od 4 miesiący jednak wziąłem się w garść i nie zażywam. Jednak nie potrafię już rozmawiać z ludźmi. Czuje pustkę gdy mam cokowielk komuś odpowiedzieć , zazwyczaj jestem wyautowany i rozmyślam nad swoim życiem. Wolę spędzać czas sam. Choć tak naprawdę chciałbym się otworzyć na ludzi. Chciałbym znalesc sobie kogoś ale nie umiem. Ciężko mi z tym że kiedyś byłem dość normalnym chłopakiem a teraz nic po nim nie zostało.  Dlatego mam pytanie jak mogę pracować nad budowaniem relacji?  Co zrobić bym mógł normalnie z kimś porozmawiać? 

Dobija mnie to że w tym ośrodku tak bardzo poznałem siebie i wiem czy robię dobrze czy nie ale brakuje mi oprócz tej wiedzy którą nabyłem umiejętności jej wykorzystania. 

Pozdrawiam.