AnaW

Witam wszystkich ,to mój pierwszy post. Pisze z nadzieją że może jest tu ktoś kto ma podobnie ,lub poradził sobie z takim problemem. Otwórz odkąd pamiętam czułam się niepotrzebna nikomu,nie ważna, nie kochana, od dzieciństwa tak naprawdę aż do dziś a mam już 34 lata .Jestem  po rozwodzie, po rozstaniu z ojcem mojego synka ,jestem samotna mama , choć ciężko jest mi zaufać mężczyzną  i panicznie boję się że to może się powtórzyć , to jednak wciąż kogoś szukam z kim mogłabym być.Potrzebuje  tak bardzo bliskości i wsparcia że aż źle się czuje fizycznie kiedy jej nie mam.Nie potrafię sobie sama z tym poradzić.Ze wszystkim innym radzę sobie dobrze ,choć czasami  nie jest  lekko .Nie  chce szukać nikogo  na siłę, i źle trafić, znów cierpieć, ale nie potrafię  też przestać szukać i myśleć o tym,brakuje  mi bardzo tego ciepła drugiej osoby .