Jurata

Może właśnie o finanse chodzi... trochę drogie są te seanse u specjalistów. Też nie wiadomo na kogo trafisz.

Ostatnio rozmawiałam z lekarzem rodzinnym, o moim chronicznym zmęczeniu. powiedział, że skoro dobrze śpię ,to chyba nie depresja. Badania w porządku, to mam pobrać VIT D3 .

Następnym razem poproszę o skierowanie do psychologa i tyle. 

Dodatkowo ten blokujący pseudo covid , wrr

Myślę, że dobrze bym się czuła na terapii grupowej, niedawno ukończyłam zdalny kurs i dawał mi on dużo dobrej energii.

Dziękuję 

Właśnie dziś mam te dni, gdy smutno strasznie. Wciąż wybieram się do psychologa, ale później

myślę, że może nie jest tak źle jak mi się wydaje. Wezmę gorzką czekoladę i mi przejdzie.

Biorę się za siebie ale ta NIEMOC wraca.

Cześć Kochana, jeśli tata nie rozumie, to może ktoś jeszcze zaufany dorosły mógłby pójść z Tobą do internisty, a później specjalisty? Na razie możesz się wspomóc ziołowymi tabletkami z apteki, ale to nie wystarczy na dłuższe leczenie. 

Psycholog koniecznie. 

Ściskam 🤗 miłego dnia 😊 

5 godzin temu, Oliwia R napisał:

Ja mam dopiero lat 13 lecz już myślałam a samobójstwie już się ciełam ale chcę powiedzieć stop raz mówiłam dla taty ale nie wierzy mi nie  zaprowadzi mnie do psychiatry lub innych żeczy i nie wiem czy w aptekach dostałabym leki przeciwdepresyjne jeśli tak będzie a będzie powiedzcie proszę co mam zrobić nie chce być w tym więcej sama

Jak wyleczyć się z depresji?
1) codziennie rób komuś jedną przyjemność
2) nie rób nigdy tego czego nie lubisz,jeśli coś ci się przestanie podobać,skończ z tą czynnością
3) martwiąc się myśl o innych,chęć uszczęśliwienia kogoś sprawi,że nie będziesz miała czasu
myśleć o sobie
4) lekceważ drobnostki
5) nie trać ani minuty na myślenie o ludziach,których nie lubisz.


 "Kiedy jesteś dobry dla innych,najlepszy jesteś dla siebie"
                                                             [Benjamin Franklin]

Cześć Koleżanko , mnie nie cieszy upływ czasu, raczej mnie martwi to, że przecieka mi przez palce ,a ja mam wyrzuty sumienia że nic nie robię . Ba, nawet mam wymówkę w stylu ,że jestem po czterdziestce,to może już nic nie muszę ,bo mam bliżej niż dalej itp ,bzdety,bzdety,bzdury.

Człowiek jest dziwnie skonstruowany,co nie? życie jest takie piękne,po co się zadręczamy? Na wszystko przyjdzie czas,ważne żeby zatrzymać TEN MOMENT i cieszyć się nim jak dziecko.

Być dla siebie dobrym,wyrozumiałym, wybaczać sobie ,no i leczyć się ,uczyć się dobrych nawyków,

wymagać od siebie i od innych.

Takie mamy zadania, TRZYMAJ SIĘ

Witam. Mam 46 lat . Jestem DDA (dorosłe dziecko alkoholika) .Całe życie zmagam się z niskim poczuciem wartości. Pisząc to też uważam,że się nad sobą użalam.

Aktualnie od ponad 20 lat mam zdrowe relacje rodzinne lecz przewlekły stres z dzieciństwa ciągnie się za mną jak cień.

Moim problemem jest nagła fala stresu i wstydu w momencie,gdy ktoś mnie krytykuje. Nie umiem przyjąć cudzych uwag na mój temat. Czuję się głupia i to jest straszne.

Zwolniłam się z pracy z tego powodu, choć nikt w zasadzie niczego mi nie zarzucał. W dobie koronawirusa  jestem bez pracy i ze swoją samokrytyką.

Czy mogę to jakoś wyleczyć?