Emikemi

14 minut temu, psycholog Katarzyna Tuszyńska napisał:

Dzień dobry,

Pani nastrój oraz myśli samobójcze są najprawdopodobniej spowodowane regularnym zażywaniem substancji psychoaktywnych. Po odstawieniu substancji przez pewien czas może Pani odczuwać wzmożone gorsze samopoczucie. Ze względu na występujące u Pani myśli samobójcze proszę zadzwonić pod numer 112 gdzie uzyska Pani pomoc. Następnie proszę podjąć leczenie w ośrodku terapii uzależnień. Leczenie dostępne jest na NFZ, podaję link do listy ośrodków w całej Polsce https://www.parpa.pl/index.php/placowki-lecznictwa

oraz do stowarzyszenia Monar http://www.monar.org/

Na terapii uzależnień będzie Pani pracować nad konstruktywną wizją przyszłości, nauczy się Pani radzić sobie z emocjami oraz przyjrzy się Pani i zweryfikuje przekonania na swój własny temat. Dzięki temu urealni Pani swoją samoocenę.

Nie jest Pani sama, są wokół Pani ludzie, specjaliści, którzy mogą Pani pomóc. Zrobiła już Pani pierwszy krok w ratowaniu siebie - szuka Pani pomocy na forum, teraz proszę zrobić następny.

Pozdrawiam,

Katarzyna

 

Chciałabym zapytać o jakieś inne możliwości poradzenia sobie z tym problemem. Istnieją takie? Bo na tą chwilę nie mogę udac się do żadnego ośrodka I chcialabym móc sobie poradzić  z tymi problemami jakoś tutaj na miejscu.

Dobry wieczór, zacznę od tego że jestem młodą kobietą, która ma 18lat. Półtorej roku temu umarl moj ojciec alkoholik a ja popadlam w co on, w uzaleznienie na poczatku duzo pilam jak to nastolatkowie alr poznien w gre weszla inna uzywka ktora w moim zyciu jest juz od ponad roku praktycznie codziennie. Warto dodac ze teraz jestem drugi dzien czysta i przezywam najgorszw emocje i uczucia, ktore chyba nigdy mi nie towarzyszyły. Trudno mi o tym mówić ale mam myśli samobójcze, ktore nie odstępuja mnie na krok, do tego uczucie jakbym nie istniała, jakbym nikogo nie obchodziła I najchętniej wszyscy kopli by mnie w dupę. Nie chcę mi się jeść, przez praktycznie cały dzień myślę o tym jak bardzo beznadziejna nie jestem I jak bardzo współczuję tym wszystkim ludziom że muszą się że mną męczyć. Nie widzę przyszłości dla siebie, czuje że nie poradzę sobie w życiu I najchętniej zakonczylabym je zaraz po zakończeniu szkoły bo zwyczajnie nie wiem co dalej. Boję się że pewnego dnia te myśli przeradza się w czyny I już nawet rzeczy które do tej pory mnie trzymają na ziemi już nie będą miały takiego znaczenia. A więc moje pytanie jest takie, jak pozbyć się tego smutku, tego uczucia samotności, I jak sprawić żeby życie mnie cieszyło a nie uświadamialo mnie coraz bardziej że to w sumie nie ma sensu.

Dobry wieczór, zacznę od tego że jestem młodą kobietą, która ma 18lat. Półtorej roku temu umarl moj ojciec alkoholik a ja popadlam w co on, w uzaleznienie na poczatku duzo pilam jak to nastolatkowie alr poznien w gre weszla inna uzywka ktora w moim zyciu jest juz od ponad roku praktycznie codziennie. Warto dodac ze teraz jestem drugi dzien czysta i przezywam najgorszw emocje i uczucia, ktore chyba nigdy mi nie towarzyszyły. Trudno mi o tym mówić ale mam myśli samobójcze, ktore nie odstępuja mnie na krok, do tego uczucie jakbym nie istniała, jakbym nikogo nie obchodziła I najchętniej wszyscy kopli by mnie w dupę. Nie chcę mi się jeść, przez praktycznie cały dzień myślę o tym jak bardzo beznadziejna nie jestem I jak bardzo współczuję tym wszystkim ludziom że muszą się że mną męczyć. Nie widzę przyszłości dla siebie, czuje że nie poradzę sobie w życiu I najchętniej zakonczylabym je zaraz po zakończeniu szkoły bo zwyczajnie nie wiem co dalej. Boję się że pewnego dnia te myśli przeradza się w czyny I już nawet rzeczy które do tej pory mnie trzymają na ziemi już nie będą miały takiego znaczenia. A więc moje pytanie jest takie, jak pozbyć się tego smutku, tego uczucia samotności, I jak sprawić żeby życie mnie cieszyło a nie uświadamialo mnie coraz bardziej że to w sumie nie ma sensu.