Zagubionalla

Witam, mam 29 lat. W wieku 16 lat straciłam rodziców. Do mamy miałam przez lata żal, gdyż zdradzała mojego tatę (on o tym wiedział,ale nie odszedł). Byłam w 100% córką taty. Byłam 9 lat w związku (mój pierwszy i ostatni). Mój były wychowywał się tylko z mamą (która robiła za niego większość rzeczy), potem pojawiłam się ja. To ja w związku robiłam wszystko za nas, dopóki nie poczułam że on przestaje sie starać i że cos się z nim dzieje. On mówił ze robił wszystko żebym ja była szczęśliwa i przez to sam nie wie kim jest. Zakończył związek po rozmowach z psychologiem którego ja dla niego znalazłam,mówiąc że chce nauczyć się siebie i zacząć decydować o sobie. Wróciłam do mieszkania w sierpniu z powodu nowej pracy i wspólnego egzaminu. Teraz on szuka mieszkania. Ja już dłużej nie mogę wytrzymać, nie wiem dlaczego ciągle dla niego jestem. On jest w stosunku do mnie zimny jak lód, często rani mnie słowami, potem robi coś miłego... niekończące sie kółko. Widzę że dla niego to koniec. Zmienił sie ta, że w życiu bym nie powiedziała, że on może być tak zimny. A ja głupia mimo że staram się żyć dalej, że sama wiem że on nie jest odpowiedni dla mnie , nie potrafię z tego wyjść. Jest głęboko w moim sercu, nie mam pojęcia co on ma w głowie i co on robi (wiem ze na pewno nie przepracował rozstania ). nie chce już tego, ale nie mam pomysłu jak z tego wyjść. Przepraszam za tak długi opis. Dodam że od miesięcy odsłuchuje wszystkie możliwe video o związkach, toksyczności, o samodoskonaleniu itd. Dzięki nim wstałam na nogi wiem czego chce a czego nie ale dalej nie potrafię przestać go kochać.