Maline94

Mam 25 lat, pracuje z dziećmi. Rok temu przeprowadziłam się do większego miasta. W tym samym czasie poznałam przez internet chłopaka. Szybko zostaliśmy parą. To był mój pierwszy związek na poważnie. Jako,że miałam chłopaka nie interesowały mnie żadne inne znajomości. Nie miałam problemu za to z przebywaniem z jego znajomymi, lubiłam ich. Zerwał ze mną po 9 miesiącach związku. Dla mnie to wciąż jest tragedia, a minęły 3 miesiące. Nie umiem nie myśleć. Co jakiś czas odzywa się jego kolega - J. oczywiście pytam o ex. Dowiedziałam się kilka tygodni temu, że on ma już nową dziewczynę - poznałam ją wcześniej na imprezie, znają się jeszcze ze szkoły. Nie mogę znieść myśli,że byliśmy swoimi pierwszymi, on teraz jest z inna, a ja jestem sama. Że tak szybko się pozbierał,a ja nie. Co chwila nachodzą mnie myśli samobójcze. Piszę na różnych forach, żeby znaleźć jakieś dziewczyny do wyjścia - znalazłam 2 z czego z jedna mam jeszcze kontakt. Chodzę na siłownie - biegam. Jednak to też nie pozwala odciągnąć myśli. Założyłam konto na portalu randkowym, jednak nic to nie dało. Samoocena coraz bardziej kuleje. Kupiłam książkę o tym jak przeboleć ex. Nie daje za dużo. Nie mam zainteresowań poza siłownią, nawet mnie na inne już nie stać. Mam przejawy Aspergera - fiksacje na temat ex, lubię rutynę i planowanie. Co zrobić,żeby wyjść z tego koła żalu do ex i cieszenia się życiem? Jakie kroki podjąć?