Dlaczego piszę to tutaj zamiast porozmawiać o tym wszystkim na terapii? Jest kilka powodów.. terapię mam dopiero jutro a ja potrzebuję pomocy teraz. Nie chcę nic komplikować i po prostu pomyślałam że to dobry pomysł żeby tutaj napisać bo mam problemy z mówieniem o tym wszystkim co czuję w pełni i po prostu łatwiej mi się pisze. Następny powód jest taki że.. a w sumie nie będę się tłumaczyć 😅. Przejdźmy do rzeczy. Nie mam za bardzo z kim rozmawiać bo jestem na przepustce i jestem z ojczymem który jedynie się załamuje pod ciężarem tego co na mnie ciąży więc nie chcę go zamartwiać. Znowu mam dość. Po prostu cały czas mam dość tylko są chwilę przerwy. Mam dość tego że czuje że nie wykorzystuje swojego życia dobrze, że całymi dniami w sumie siedzę na telefonie i nie wiem co robić ze swoim życiem. To wszystko jest takie strasznie przytłaczające że po prostu mam dość. Mówiąc wszystko mam na myśli życie w placówce, sposób w jaki żyje teraz, zagubienie w życiu, to że nie mam nikogo bliskiego kto byłby tu dla mnie i byłby w stanie mi pomóc. Wiem że jeszcze długa droga przede mną ale ja nie mam bladego pojęcia gdzie iść. Tak strasznie nic mi się nie chce, momentami takimi jak teraz nie mam już nawet siły by oddychać. Nie wytrzymuje napięcia. Pomocy...
