Przemyslaw

Dziękuję Gosiu

Dziękuję Gosiu za bardzo trafne słowa. Tak mam 51 lat i faktyczne jestem w ciągłym biegu bo plany każdego miesiąca/kwartału/roku trzeba realizować. Robię to już od ponad 12 lat i wydaje mi się że nic innego nie potrafię. Rzeczywiście dużo czytam, słucha i wszystko przetwarzam. Jakaś wewnętrzna siła nie pozwala mi porozmawiać o tym z bliskimi. Czasami pytam żonę czy widzi we mnie zdenerwowanie przed wyjazdem….jest wtedy mocno zaskoczona”…..u kogo jak u kogo….ale u ciebie?………” Czasami mówię / żartuję że już nie daję rady i od razu dodaję że nie ma wyjścia. Masz rację pisząc czas na zmiany, tylko ja sam pierwszy jej nie rozpocznę. Nie potrafię podjąć decyzji, ponieważ wydaje mi się że nie będzie ona najlepsza - Właśnie….. tylko dla kogo nie będzie najlepsza ??? Tylko czy to możliwe że stres związany z pracą powoduje u mnie takie olbrzymie lęki związane z rodzinnym wyjazdem na wakacje???????

Cześć Gosiu, Z rodzicami nigdy nie byłem na wakacjach. W szkole średniej jeździłem na obozy i ze znajomymi. Pamiętam jak wyjeżdżałem to ojciec wielokrotnie mnie ostrzegał i mówił abym uważał – może tu jest problem. W dorosłym życiu te lęki z roku na rok są coraz większe. Na dodatek, moja praca to spotkania z klientami na terenie trzech województw do których musze dojechać. Rano gdy się budzę przez 2-3 min jest OK a później przychodzą męczące myśli. Nie mówię o tym w rodzinie bo obawiam się tego jak będę odbierany - co to za ojciec. Pierwszy raz mówię o tym publicznie. Pewnie ktoś kto to czyta może pomyśleć …..ale koleś ma problem………….. Jak nie ma wyjazdu wakacyjnego to martwię się tym że stracę pracę i w moim wieku kolejnej już nie znajdę. Mam wrażenie że mój mózg każdego dnia wymyśla inne zmartwienia. Jednak te największe zawsze są związane z wyjazdem na wakacje. Jak można się pozbyć tego rodzaju myśli.

Cześć U nikogo nie byłem, zażywam leki uspokajające, czasami biorę Pregabalin Mylan.

Sam nie wiem od czego zacząć.Mam 50 lat, rodzinę, prawie dorosłych synów i jak co roku, gdy przychodzi do wyjazdu wakacyjnego u mnie pojawiają się lęki / nerwica.Robię wszystko aby nie doszło do tego wyjazdu. Kłucę się z żoną, dzieci to wszystko widzą a mnie po porostu dopada olbrzymi strach. Mówię że wyjazdy są drogie bo nie chcę mówić o swoich emocjach. Nie chcę w rodzinie mówić że mam takie stany, bo co pomyśli żona i dzieci. Nie śpię po nocach w pracy nie pracuję. Po wielkiej awanturze zgodziłem się na wyjazd samochodem do Chorowacji. Do wyjazdu mam tydzień a ja nie spodziewałem się u siebie jeszcze większych emocji. Bolą mnie mięśnie, mam zawort głowy, ciało momentaki drży. Nie wiem co robić.