Dobry. Dzisiaj gadałem z moją dziewczyną. Znamy się 14 lat. Poznaliśmy się na naszej klasie. Byliśmy 3 lata w związku na odległość. Potem zerwała ze mną. Nie mieliśmy kontaktu 10 lat. Odezwała się w okolicach sylwestra zeszłego roku. Postanowiła przyjechać i od razu nas uderzyło. Zostaliśmy znowu para tym razem ze spotykaniem się. Spotykaliśmy się raz w miesiącu a w lato raz w tygodniu. Jeździłem do niej pociągiem o 3 w nocy żeby być u niej na 10. Codziennie rozmawialiśmy od rana do wieczora. Nie kończyły się tematy. Nadawaliśmy na tych samych falach. Wszystko podobne. Podobne środowisko, rodzina, przeszłość i plany na przyszłość. Postanowiliśmy mieszkać razem szukałem pracy w miescie skąd pochodzi dziewczyna albo w Warszawie. Znalazłem w Warszawie. Zostawiłem całe życie. Kota, mieszkanie i pracę. Z wizja mieszkania z nią. I właśnie jak się przeprowadziłem przestała się prawie odzywać z powodu uczelni.
Byłem cierpliwy, pytałem codziennie jak się czuje, czasem odpisywała, czasem nie. Dzisiaj z nią gadałem o tym co jest między nami bo zerwała ze mną 6.12 mówiąc ze nie chce misiaczkowania i żeby ktoś nad nią stał 24/7. Próbowałem to wyjaśnić wszystko. Prawie ja przekonałem tak myślę. Ale powiedziała że nie chce wracać. Ale powiedziała że nie mam znikać.
Nie rozumiem tego. Byliśmy soulmatesami. Wszystko podobne, rozmawialiśmy do 5 rano często. I nagle robi mi takie coś. Powiedziała że jakby chciała ze mną mieszkać to już nusmy to ogarnęli. I że wszystko się zepsuło kiedy nie wstawiłem się za nią kiedy jakąś starsza kobieta ją skomentowała jakimś tekstem pod nosem.
Nie mam sensu w życiu. Wszystko jej zostawiłem. Całe moje życie zostawiłem dla nas. Wszystko nie ma sensu. Związki, praca, życie. Nic nie ma sensu skoro wszystko może się rozjebał tak po prostu.
Myślę o okaleczaniu się i nawet nie mam nikogo z kim mógłbym porozmawiać.
