Jestem kobietą w wieku 27 lat. Jestem prawie rok w związku z mężczyzną o 5 lat ode mnie starszym, który ma dwójkę dzieci i jest po rozwodzie z matką tych dzieci. Gdy się z nim związałam pomogłam mu podjąć decyzję o rozwodzie, bardzo dużo pomogłam mu dając dach nad głową w momencie gdy była żona wyrzuciła go z domu. Bardzo go kocham lecz ciezko mi jest w momencie gdy pojawiają się jego dzieci w moim otoczeniu, zalewa mnie smutek, zazdrość... Dodatkowo szukam pomocy w postaci wylewania swoich zali wśród swoich znajomych, co nie podoba się mojemu partnerowi bo opowiadam przypadkowym osobom o naszych wspólnych problemach i kłótniach dodam że często odbiorcami tych moich smutków są inni mężczyźni co powoduje zazdrość i nie ufnosc do mojej osoby ze strony drugiej połowy. Często posuwam się do oszukiwania swojego mężczyzny aby uniknąć kłótni lecz zazwyczaj jest na odwrót bo kłamstwa wychodzą na jaw i wtedy powraca temat który bardzo zranił mojego faceta. Obiecałam że przestanę się kontaktować z człowiekiem którego mam za swojego przyjaciela, który jednocześnie zanim związałam się z obecnym mężczyzna był miłością mojego życia. Mój partner jest zazdrosny o tego czlowieka ze względu na relacje która mnie z nim laczyla zanim się związalam z obecnym partnerem. Trudno jest mi zaprzestać kontaktu z człowiekiem na którego mogę liczyć i mam w nim wsparcie duchowe lecz jednocześnie ranie swoją drugą połówkę nie widząc nic złego w swoich zachowaniach. Nigdy nie dopuściłam się zdrady lecz zatajalam fakt kontaktu z tamtym. Doprowadzilam swoimi zachowaniami ze mój partner zwyczajnie mi nie ufa i sprawdza mój telefon. Chciałabym odbudować jego zaufanie do mnie i zmienić swoje zachowania zeby juz mu nie zadawać więcej bólu. Zależy mi na naszym związku i chce udowodnić mężczyźnie którego kocham że na prawde zależy mi na nim. Potrzebuję pomocy w zrozumieniu impulsów które na mnie oddziaływuja ze działam wbrew oczekiwań mojego partnera. Chciałabym żeby znów między nami było dobrze ale sama chyba nie potrafię tego naprawic.
