witam jestem kobieta w wieku 39 lat mam 2 malych dzieci wyrastalam w rodzinie patologicznej bylo nas 3 matka nami sie nie interesowala a ojciec jest alkocholikiem jestem zona od 9 lat wyszlam za maz zeby uciec z domu ale w jakims sesie kocham mojego meza ale nigdy nie bylam szczesliwa w tym mlzenstwie on nigdy o mnie nie dbal unikal mnie nie chwalil nie zabieral nigdzie przezs 9 lat bylismy raz w operetce dziecinstwo moje to pieklo zarowno w domu jak i w szkole myslalam ze moz zapewni mi bezpieczenstwo lecz nie .On nie bil mnie tez nie pije ale osmieszal mnie krytykowal omijal mnie jak bym byla tredowata ,draznil sie i do tego doszla jego siostra jak mowilam ze mnie obraza moj moz powiedzial ze moze ma zly chumor zamiast reagowac .Otworzylam sie przed nim to stwierdzil ze pochodze z gorszej rodziny on z lepszej i on lepiej wie jak wychowac nasze dzieci z reszta jego rodzina (ciotki ktore nas odwiedzaly-teraz ostentacyjnie mnie omijaja) tez tak myslaly .Moja reakcja na to prozby ,zale ,placze a potem krzyk ,krzyk,slowa ktorych nie napisze,obrazanie jego rodziny, rzucanie w niego rzeczami. Nienawidzilam go. Jego siostra to wszystko slyszala na swoj temat szczegolnie nic nie robila a potem podala nas do mopsu i doradzila mojemu mezowi zeby sie ze mna rowiodl wrecz na niego naciskala i doradzila zeby mi zalozyl niebieska karte to mnie dobilo ze co ja jestem tym oprawca z tych reklam ja tylko chcialam sie poczuc w koncu kochana przerazilo mnie to ze zostane sama poprosilam go zebysmy sprobowali jeszcze raz siostra sie wyprowadza ale ja sie boje ze on mnie nie kocha wiec co to bedzie nie moge sobie z tym poradzic kocham moje dzieci nad wszystko ale gdyby nie one to chyba mnie juz nie bylo by na tym swiecie blagam o pomoc chce sie w koncu poczuc dobrze
