Bezsilna2

Tak jednorazowa pomoc i mu powiedziałam ze to by była tylko jednorazowa pomoc ze do pracy musi iść bo co miesiąc wynajem będzie musiał płacić i tak liczę się z tym ze ich mogę nie odzyskać . Czas pokaże wiem ze się nie poddam i bede silna i nie wrócę do niego póki nie będę pewna ze się zmieni a to jednak potrwa . Dzięki

Może to i głupota ze chce mu dać te pieniądze bo jest mi go szkoda z jednej strony czyje do niego żal i złość za to co mi zrobił a z drugiej wiem ze on jest chory i musi się leczyć bo to jest choroba i może akurat mówi prawdę ze się zmieni moja siostra mówi ze jestem głupia ze chce mu pomoc ale ja już taka jestem nie chce mieć wyrzutów sumienia ze nie pomogłam ojcu moich dzieci może wtedy się przekonam ze on się nigdy nie zmieni i otrzeźwieje

Dzieci do przedszkola pójdą już od września tak ze odetchnę trochę i może zaprzyjaźnie się z jakimiś mamami a co do utrzymania na początku ja utrzymywałam nas z oszczędność lecz gdy chciałam iść do pracy to zabronił bo kobieta nie będzie pracować i przestałam dawać pieniądze powiedziałam ze już niemam oszczędnośći i albo on pójdzie do pracy albo ja i wtedy sam się wziął za prace i on nas utrzymywał ale i z tym były problemy bo mi pieniędzy nie dawał tylko on już musiał robić zakupy bo może jeszcze coś przed nim schowam nie rozumiem tego ale już nie miałam siły się o to kłócić a jeśli chodzi o policję to dzwoniłam ale sie tłumaczy ze do dzieci przychodzi ale już złożyłam w sądzie o miejsce pobytu dzieci i o widzenia wiec wkrótce nie będzie mógł przyjeżdżać kiedy mu się podoba . Tylko ze mnie gnębi żebym mu pożyczyła pieniądze na wynajem mieszkania płacze ze już nie daje rady ze już nie będzie mnie nachodził ze pójdzie na terapie i ze będzie wtedy zabierał dzieci do siebie dwa razy w tygodniu i żebym ostatni raz mu zaufała ze sie zmieni tylko żebym mu ostatni raz pomogła

Dziękuje „koleżanka” za odpowiedz poprostu czuje ze do Niego nic nie dociera Poprostu Muszę być silna i nie poddawać się dopóki nie zobaczę zmiany w jego zachowaniu . Minęły 4 miesiące jak już nie jesteśmy razem i nie będąc razem nie czuje tego strachu czy jak wróci to czy awantura będzie ze będę musiała się spowiadać z całego dnia albo czy wyszłam gdzieś czy byłam cały dzień w domu czy rozmawiałam z kimś aż mnie ściska w żołądku jak sobie pomyśle ze miałabym do tego wrócić. Lecz faktem jest to ze boje się rozmawiać z ludźmi a z drugiej strony chce nawiązać kontakt z innymi mamami znaleźć sobie poprostu koleżankę do rozmów muszę się przełamać bo jednak przyzwyczaiłam się przez te 5 lat do bycia sama z dziećmi.

Witam jestem samotna 30 letnia mama dwójki małych synków 3 miesiące temu zakończyłam 5 letni toksyczny związek . Partner znęcał się nademna zabraniał wychodzenia na spacer z dziećmi ciagle kontrolował odizolowal od znajomych i rodziny dwa razy trafiłam poważnie do szpitala . Ciagle oskarżenia o zdrady i wypominanie byłych już nie miałam siły i odeszłam złożyłam w prokuraturze zawiadomienie o znęcaniu sprzedałam dom przez niego i teraz mieszkam u mamy już minęły 3-4 miesiące nie mogę się od niego uwolnić śpi pod Domem w samochodzie i obiecuje ze się zmieni i prosi mnie o pieniądze żebym mu dała na wynajęcie mieszkania ale przecież może iść do pracy albo samochód sprzedać ale to do niego nie dociera j mówi ze nie ma gdzie mieszkać wykorzystuje to ze dzieci chce widzieć i mówię idź do sądu o widzenia i wynajmij mieszkanie to dam ci dzieci dwa razy w tygodniu ale on nie rozumie tego on chce ze mną i dziećmi spędzać czas powiedziałam żeby wynajął sobie mieszkanie i poszedł na terapie i jak zobaczę zmianę to wrócę ale on nie rozumie tego teraz cały czas wydzwania i pod pretekstem ze dla dzieci chce coś dać a tak naprawdę ze mną chce rozmawiać on mi tyle rzeczy poniszczyl i czuje ze już jestem na wyczerpaniu gdzie się nie obejrzę on jest i pod domem i na spacerze wszędzie. Niewiem czy dać mu te pieniądze ? Czy poprostu zmienić numer niewiem co mam robić