Ladia

Nie można już dłużej czekać z operacją. Zresztą na jednej się nie skończy ponieważ będzie stomia czasowa i retransplantacja moczowodów. Przy poprzedniej operacji straciłam macicę i część pochwy. Mam za sobą wizytę u psychiatry j wiem że depresja wróciła. Jestem teraz na urlopie do czasu operacji i najchętniej cały czas bym spała. Niestety nie jest to dobrze widziane. Dzieci się martwią, zaraz mam telefon od mamy że to nie normalne żeby tyle spać. Wcześniej nigdy tak nie miałam, byłam zadaniowa zwłaszcza w trudnych sytuacjach. Poprzednia depresja przyszło po operacji. Przed byłam w pełni zmobilizowana do działania a teraz skąd te siły brać ?

Mam 39lat męża i dużą rodzinę: 3 dzieci , 2 koty, pies i chomik. Pracuje zawodowo. Choruje przewlekle i jestem po jednej operacji radykalnej o teraz przed kolejną. Poza tym stwierdzona depresja nawracająca. Mimo leków nie potrafię sobie poradzić ze strachem przed samą operacją i tym co będzie po. Mam dużo osób które próbują mnie wspierać słowem że dam radę przecież jestem silna, przecież zawsze sobie daje rade, że to dla mojego dobra..tylko to nie działa szukam ale już nie odnajduje w sobie tej siły. Nie mogę czytać, nie mogę ćwiczyć, nie mogę pracować 😔. A świadomość że powinnam być dla dzieci silna sprawie jeszcze gorsze poczucie żalu