ania.nowak.

Witam. Mam 20 lat. Mając 13 lat zmarł mój tata - alkoholik. Mimo wszystko bardzo byłam z nim blisko. Bardzo mi go brakuje. Od jakiegoś czasu cały czas żyje w stresie. Nocami nie mogę spać, chodzę zmęczona, przybita i smutna. Nic mnie nie cieszy. Najchętniej całe dnie spedzałabym w łóżku. Nie mam siły na normalne życie, na naukę do matury.. odtrąciłam wszystkich znajomych. Dla mojego narzeczonego jestem opryskliwa, szybko się zloszcze - czego bardzo potem żałuję. Obwiniam się o wszystko. Od najmłodszych lat bliska mi jest śmierć, straciłam wielu bliskich. W styczniu zmarła bardzo bliska mi osoba, a dwie inne są nieuleczalnie chore. Staram się im pomagać, jednak potem ja nekam się myślami... Oni się cieszą życiem, mimo niepełnosprawności a ja mogę wszystko, jestem zdrowa, a nie robię nic. Ostatnio przez obostrzenia straciłam pracę, nie mogę nic znaleźć nowego. Ciągle myślę skąd wziąć pieniądze. Żyje w ciągłym lęku i niepokoju. Proszę, poradź mi jak zacząć żyć normalnie? Jak radzić sobie ze stresem? Jak mogę cieszyć się życiem?