Ewcia1810

Aby zacząć stawac na nogi trzeba najpierw pogodzic sie z przeszłością, czasem to co sie wydarzyło bardzo na nas rzutuje. Boimy się i odcinany od kolejnych prob, ktore myslimy ze skoncza sie tak samo. Trzeba zrobic sobie plan dzialania, czyli co chce osiągnąć, kim być. Jakim czlowiekiem zawsze chcialem byc i do tego dazyc. Nikt nie powiedzial, ze bedzie łatwo i szybko. Powiem szczerze trzeba sie przygotować na ciężką i długotrwałą prace. Wyrobienie nowych nawyków. Zazwyczaj wyrobienie 1 trwa 3 tygodnie, jednak czas leci i szybko sie okaze ze juz dawno jest to za nami. Tez proponuję zacząć brać odpowiedzialność za swoje czyny i byc swiadomym i odpowiedzialnym czlowiekiem. Przypuszczam, ze caly czas pozostaje Pan na tzw. Garnuszku u mamy, a to jest duzy błąd. Niech Pan najpierw znajdzie pracę na etat i tak bedzie na poczatku trudno, beda pojawiac sie chwile zwatpienia i nie checi, ale trzeba to przetrwac i konsekwentnie dążyć do celu, jak juz Pan sie zaznajomi z praca poszukac wlasnego mieszkania czy pokoju i zaczac samemu sobie radzic z zyciem codziennym. A w kwesti dziewczyn i rodziny, to najpierw trzeba poukladac sobie życie i stać sie odpowiedzialnym, bo dziewczyna jednak nie bedzie nianczyc chlopaka, ktory nie jest w stanie zapewnic bytu rodzinie czy nie wie czego chce. Niech Pan zada sobie pytanie chcialby byc z taka osoba jak Pan? Troszke to brutanie zabrzmialo, ale jezeli nie to wszystko co Panu przeszkadza trzeba malymi kroczkami zmienić. Zadbac o swój wyglad, oczywiscie nie kumpowac nowych ciuchów i to oryginalnych, sposob bycia, byc otwartym i wychodzic do ludzi nie bac sie tego. W razie czego moge coś doradzić bo tez przechodzilam przez podobna sytuacje

Witam. Popijanie męża jest znakiem, że z czymś sobie nie radzi. Wspomniala Pani ze mieszkacie z teściową, a jak on reaguje na niestosowne komentarze swojej mamy kierowane do Pani? Czy staje po stronie Pani czy nie? Najlepiej dla zdrowia Pani jest uwolnic sie od tesciowej, poszukac innego mieszkania, ktore wiadomo wiąże sie z kosztami, jednak dopoki nie pomysli Pani o swoim zdrowiu to ciezko będzie zaczac normalnie funkcjonowac. Moze mąż jest tak przywiazany do swojej mamy, ze jest od niej w pewnien sposob uzalezniony, a to bardzo zle dla Panstwa zwiazku. Kolejna kwestia jest zajscie w ciążę. Jeżeli zdecydowani sie Państwo na invitro, znaczy ze któraś ze stron ma problem. Pewnie juz wszystkie badania byly porobione i to jedyna szansa. Mimo wszystko dopoki Państwo nie uwonivie sie od rzeczy, ktore Was przytłaczają i nie zaznacie spokoju ducha, to ciąża moze zakonczyc sie tak jak poprzednia, a to jest jednak trauma dla rodziców. Terapie jak sama Pani powiedziala byly by dobrym rozwiazaniem, jednak wiążą sie z konsekwentnym dzialaniem. Wiec może warto zaczac od dzialania i uwolnic sie od toksycznych ludzi, a potem na spokojnie temat dziecka sam przyjdzie. I przede wszystkich pojedzcie gdzies razem nawet na weekend gdziekowielk, gdzie bedzie tylko Pani i mąż i zrobcie rzeczy ktorych dawno nie robiliscie. Badzcie razem, sami dla siebie, bez nikogo wiecej. Moze uda sie wtedy porozmawiać i otworzyc? Życzę powodzenia i trzymam kciuki

Dzień dobry. Mam proboem dotyczacy zachowania mojego dziecka. Od jakis 2 tygodni moje dziecko dziwnie sie zachowuje. Nie odrabialo zadań domowych, bylo nadpobudliwe zaczelo sie złościć, płakać. Nie chętnie angażuje sie w porządek, zaniedbuje zwierzatka domowe oraz kłamie. Oczywiscie usunęłam glowne źródło jakim byl internet i gry, jednak na niewiele sie to zdało. Dziecko jest nie przygotowane do szkolnych zajec, mowi ze odrobil lekcje/ spakowal sie po czym sie okazuje ze tego nie zrobil. Jest bardzo rozkojarzony. Syn ma prawie 11 lat i niczego mu nie brakuje. Rozmowy nie skutkuja, kazdemu czlonkowi rodziny przedstawia inny problem i przyczyne swojego zachowania. Prosze o porade co moge zrobic w tej kwesti, aby pomóc dziecku by wszystko wrocilo do normy.