Amelia1993

Dziękuję ślicznie za radę. Zobaczymy jak sytuacja się rozwinie. Miałam nadzieję, że uda mi się to ogarnąć w miarę szybkim czasie ponieważ za miesiąc planuję wyjazd za granicę w celach zarobkowych, ale z tego co wiem to takie stany trwają dłużej więc nie mam co liczyć na szybkie rozwiązanie sytuacji. Mimo wszystko dziękuję za pomocą i jeśli coś jeszcze będzie się działo to pozwolę sobie ponownie się odezwać. Pozdrawiam

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź. Wczoraj zapewniłam go, że ma u mnie wsparcie i że nie będę go w żaden sposób oceniać, nie opuszczę i kocham, a że jego złe samopoczucie nie ma wpływu na mnie. Dzisiaj zapytał jak mogę go kochać skoro tak mnie traktuję. Psycholog zalecił mu odcięcie się od bliskich, ale partner napisał, że to nic mu nie pomogło poza tym, że teraz jego bliscy są daleko. Także wydaję mi się, że to odcięcie tylko mogło pogorszyć sprawę. Chłopak nie chce udzielić odpowiedzi pod jakim adresem się znajduje i czy bierze jakieś leki. Zastanawiam się czy nie skontaktować się z jego rodziną z Niemiec żeby do niego napisała z jakimś wsparciem. Co Pani o tym myśli? Bo nie mam już żadnych pomysłów, a ta sytuacja też jest dla mnie bardzo stresująca. Jakoś dam radę bo w tym momencie chodzi o jego zdrowie, ale ta niewiedza nie ukrywam jest dość męcząca.

Mam 28 lat. Od 10 tygodni nie widziałam partnera, gdzie wcześniej każdy weekend spędzaliśmy razem i planowaliśmy razem zamieszkać. Partner borykał się z problemami w pracy plus został oszukany ostatnio na dużą kwotę przez co stracił mieszkanie. W jego życiu zdarzyło się jeszcze coś złego o czym nie chcę rozmawiać ze mną przez telefon. Mówił, że jest w bardzo złym stanie, wyjechał z miasta w którym mieszkał. Psycholog doradził mu zerwanie kontaktu ze wszystkimi, ale zastanawiam się czy to nie jest zła decyzja? bo jestem najbliższą mu osobą, która szczerze chce mu pomóc, jednak on ma cały czas wyłączony telefon, raz na parę dni napiszę wiadomość. Martwię się, że ma depresję. Co mogę zrobić?