Wrzesiaa

Diagnoza to anoreksja atypowa. Waga juz w normie 70 kg. Od ponad roku to wszystko trwa. W rok Schudlam 65 kg. I to wszystko jest juz poza kontrola. Dostalam skierowanie do szpitala ale ja nie moge isc tam, bo juz nie bede miala do czego wracac. Ja nie czuje glodu, nie mam atakow obzarstwa itp. Gdy juz jestem zmuszona cos zjesc to w trakcie przygotowywania posilku i tak wiem ze zwymiotuje. Intensywny Sport kazdego dnia i brak tej odwagi aby raz na zawsze z soba skonczyc. Z rodzina juz nie utrzymuje Kontaktu. Na zaaadzie im mniej kazdy wie tym lepiej. Chore wiem. Sama jestem zawodowo zwiazana z branza psychoterapeutyczna. Ale jak to sie mowi najciemniej pod latarnia. Wiem i nie wiem naprawde czego chce...

Moja sytuacja jest juz beznadziejna na wlasne zyczenie poglebiam sie w aboreksji. Mam mega problemy finansowe i reaguje autoagresja (szczypanie, nerwowe ugniatanie dloni). Chcialabym umrzec ale brakuje odwagi. Oczekuje cudu ktory nie nastapi.. Szukam rozwiazan ktore sa pozorne.