lilianalena

Jestem młodą dziewczyną (23l), pracuję w lokalu gastronomicznym. Sama nie wiem od kiedy to trwa. Już w gimnazjum miałam skłonności do zachowań autodestrukcyjnych, chciałam mieć dobry kontakt z ludźmi ale unikałam otwarcia się i zaangażowania. w tamtym okresie pojawiło się też samookaleczanie. Zaczęłam stałą pracę, skupiłam się na tym i przestałam zwracać uwagę na własne emocje. Raz na jakiś czas to powracało ale radziłam sobie lepiej lub gorzej. Aktualnie od miesiąca przerasta mnie dosłownie wszystko. Czuję się zupełnie samotna, jedna drobna uwaga na mój temat wywołuje atak płaczu, odczuwam nieustanny niepokój, jestem ciągle zmęczona, mimo tego że niewiele robię np w domu. Nie mam siły ani ochoty podjąć się czegokolwiek. Chyba jest mi wstyd za to jak się czuję. Jednocześnie czuję się smutna, zła, zmęczona ale też nie czuję nic, nie potrafię się przejąć niczym. Coraz częściej pojawiają się u mnie myśli, że chciałabym zniknąć i znów zaczęłam się okaleczać. Sama nie wiem czy nie wyolbrzymiam tego wszystkiego, nie wiem czy naprawdę mi coś dolega. Chciałabym żeby ktoś mi powiedział czy naprawdę powinnam się tym martwić.