Matianonim

Witam. Mam 18 lat i od pół roku mieszkam sam, mama moja się wyprowadziła do innego kraju w celach zarobkowych a ojciec nie interesuje się mną od czasu narodzin. Doskwiera mi straszna samotność. Nie mam dziewczyny, nigdy nie byłem w poważnym związku. Moi przyjaciele nie są skorzy do spędzenia czasu razem. Sam jestem typem bardziej introwertycznym, przez długi okres czasu nie miałem przyjaciół co było spowodowane tym że za dzieciaka dużo przeszłem i jestem bardziej dorosły niż inni moi rówieśnicy, dodatkowo byłem wyśmiewany, poniżany oraz wyszydzany w podstawówce przez to jakoś nie lgnołem do ludzi, zwyczajnie się ich bałem... Jednak teraz chce jakoś sobie poradzić ze samotnością, ze strachem że zostanę sam bo to on powoduję, w szczególności w nocy, poczucie beznadzieji, wrażenie że nikt mnie nie lubi, że zawsze będę sam... Może mi ktoś dać jakąś radę co mam zrobić bo czuję że długo nie wytrzymam.

Witam. Mam 18 lat, moja dziewczyna ma 17. Od ponad dwóch tygodni moja dziewczyna dziwnie się zachowuje. Jest ciągle smutna, wolno odpisuje, celowo olewa, unika rozmów. Ostatnio miała trudny okres w życiu, zwolnili ją z pracy dorywczej, przypomniały jej się dawne relacje z ludźmi. Nie znam jej rodziców ponieważ jesteśmy krótko ze sobą ale z jej podań wynika że są fajni ale surowi. Dziś chciał nakłonić mnie do zerwania używając argumentów "jestem toksyczna", "nie zasługujesz na mnie", "będę cię ranić". Chciałem nawiązać z nią kontakt, jakoś porozmawiać, pocieszyć, jednak ona ciągle to samo co wyżej. Jest to mój pierwszy poważny związek i nie wiem co mam robić. Mógł by mi ktoś doradzić co mogę powiedzieć, co zrobić żeby jej pomóc?