Skocz do zawartości
  • PODCASTY.jpg

Mia003

Użytkownik
  • Zawartość

    1
  • Rejestracja

  • Ostatnio

Wszystko napisane przez Mia003

  1. Jestem 18-letnią uczennicą liceum. Z problemami tego typu związana jestem już od dziecka, odkąd byłam w 5 klasie podstawówki. Przez koleżankę straciłam wszystko, nawet ludzi z własnej klasy. Przeżywałam piekło do końca podstawówki, już wtedy czując się opuszczona i samotna. Po prostu nie widziałam sensu istnienia dalej na tym świecie. Miałam myśli samobójcze, a gdy poszłam z tym do osób mi bliskich, ci mnie wyśmiali. Od tamtej pory mam problem z zaufaniem ludziom oraz przed otworzeniem się przed nimi. Są takie momenty, gdy jestem szczęśliwa, że mam swoje przyjaciółki, zaś potem następuje totalna pustka. Nie mam siły zejść z łóżka, nikt mnie nie rozumie, mając o to do mnie problemy. Czuję się beznadziejnie, nienawidzę siebie oraz mam ochotę zamknąć się gdzieś i już nigdy nie wyjść. Nie mam ochoty na kontakt ze światem, totalnie odcinam się od rzeczywistości. Starałam się ignorować te symptomy, ale z roku na rok jest coraz gorzej. Czuję się coraz gorzej, myślę, że jestem bezsilna oraz beznadziejna we wszystkim, co robię. Nie mam wsparcia od ludzi mi najbliższych. Ostatnio doszły do tego problemy ze snem. Chodzę spać po 5/6 rano, musząc wstać o 8:00 na lekcje online. Staram się myśleć pozytywnie, choć coraz bardziej obawiam się tego, co się ze mną dzieje. Co to może być? Czy to depresja, czy coś innego? I jak poradzić sobie z tym samemu, bez potrzeby ingerencji terapeutów? Nie mam wystarczająco środków, aby ich opłacić.
×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.