AMMK

Jestem mamą 15letniej córki. Od dawna obserwuję, że Oliwia jest pod bardzo dużym wpływem anime. Bardzo interesuję się cosplayem, jeździ na conventy, spotyka się z innymi cosplayerami. Niestety Oliwia jest nieheteroseksualna, zbliża się do bycia lesbijką. Nie wiem na ile jest to wpływ kultury anime, a na ile jej wewnętrzne ja. Miałam okazje czytać jej rozmowy na messenger ze swoimi znajomymi (ona o tym jeszcze nie wie) i się załamałam. Czytałam tam, że ona określa siebie jako Mei, że Oliwia jest jakimś deadname?? widziałam jej zdjęcia w bieliznie, które były wysyłane do innych dziewczyn. Widziałam inne (prawie) nagie zdjęcia innych jej koleżanek. Jednocześnie przeczytałam też, że jestem starą, która nie daje jej żyć jak chce i kochać jak chce. Oliwia określa siebie jako dziewczynę bez ambicji, bez celu. Często popłakuje bo nie ma humoru, nie ma chęci do nauki. Ubiera się głównie na czarno, mocno ścieła włosy, a nawet zgoliła połowę brwi. Maluje się zbyt mocno, chodzi obwieszona różnymi łańcuchami, łańcuszkami. Jest tego wiele, za długoby pisać. Generalnie ja jestem już kłębkiem nerwów i mam ścisk w żołądku. Nie takiej córki oczekiwałam. Pal licho jak się uczy, nie jestem w stanie zaakceptować jej odmienności. Wytrąciło mnie to z równowagi, nie wiem co począć. Do kogo mam iść po poradę? co robić dalej ze sobą i z córką?

Jestem mamą 15letniej córki. Od dawna obserwuję, że Oliwia jest pod bardzo dużym wpływem anime. Bardzo interesuję się cosplayem, jeździ na conventy, spotyka się z innymi cosplayerami. Niestety Oliwia jest nieheteroseksualna, zbliża się do bycia lesbijką. Nie wiem na ile jest to wpływ kultury anime, a na ile jej wewnętrzne ja. Miałam okazje czytać jej rozmowy na messenger ze swoimi znajomymi (ona o tym jeszcze nie wie) i się załamałam. Czytałam tam, że ona określa siebie jako Mei, że Oliwia jest jakimś deadname?? widziałam jej zdjęcia w bieliznie, które były wysyłane do innych dziewczyn. Widziałam inne (prawie) nagie zdjęcia innych jej koleżanek. Jednocześnie przeczytałam też, że jestem starą, która nie daje jej żyć jak chce i kochać jak chce. Oliwia określa siebie jako dziewczynę bez ambicji, bez celu. Często popłakuje bo nie ma humoru, nie ma chęci do nauki. Ubiera się głównie na czarno, mocno ścieła włosy, a nawet zgoliła połowę brwi. Maluje się zbyt mocno, chodzi obwieszona różnymi łańcuchami, łańcuszkami. Jest tego wiele, za długoby pisać. Generalnie ja jestem już kłębkiem nerwów i mam ścisk w żołądku. Nie takiej córki oczekiwałam. Pal licho jak się uczy, nie jestem w stanie zaakceptować jej odmienności. Wytrąciło mnie to z równowagi, nie wiem co począć. Do kogo mam iść po poradę? co robic dalej ze sobą i z córką