Niktwazny00

Witam, Przybywam tu bo sam już nie wiem co wymyśleć. W moim życiu nawarstwiło się kilka problemów przez które nie daję rady. Mam 24 lata, kiedyś byłem weselszy, spotykałem się ze znajomymi krótko mówiąc lekko mi się żyło, rzadko czułem niepokój. Kilka lat temu zacząłem się wycofywać z tego życia, coraz mniej ludzi wokół, cały ten zgiełk w pewnym sensie zaczął mi przeszkadzać, odwróciłem się od ludzi a może to oni ode mnie. Bardzo ciężko nawiązać mi kontakt z większością osób, jestem raczej ostrożny i podejrzliwy. Kiedyś myślałem nic się nie zrobi, taki już jestem, trudno. Niestety tak się nie da. Znalazłem dziewczynę, z innego województwa, jeździłem do niej przez rok, teraz wprowadziła się do mnie. I choć mówi mi że nie przeszkadza jej to że jestem samotnikiem, ja sam w sobie czuje że coś ze mną nie tak. Nie mam jej nawet z kim poznać.. co chwilę z tyłu głowy myśli że jestem do niczego i jak to będzie wyglądało potem... To nie jedyny problem, choruję, rzadka choroba genetyczna utrudnia mi pracę. Jestem zwykłym pracownikiem fizycznym. Problem pojawia się latem gdy jest gorąco, w nagrzanej hali nie spędzę nawet dwóch godzin, trudności z oddychaniem, osłabienie prawie omdlenia. To duży dyskomfort psychiczny gdy człowiek nie wie czy zaraz nie pożegna się z pracą w sumie nie z mojej winy, moja wina że jestem na to chory ??? W lato nie pracuję, nie daję rady. Próbuję coś wymyślić ale bardzo kiepsko to idzie. Wszystko nawzajem się wyklucza a trudności z nawiązywaniem kontaktów nie pomagają, czy może stałem się tym kim nie chciałem na codzien byc... Moja dziewczyna, to dla niej próbuję, musi się udać!