Witam, mam 18 lat i potrzebuje porady gdyż nie rozumiem samej siebie. Jestem osobą słabą psychicznie i bardzo wrażliwą, w przeszłości miałam stany depresyjne oraz myśli samobójcze (aktualnie już ich nie mam, prawie) odkąd pamiętam słabo radzę sobie emocjonalnie i wpadam w załamania, jestem bardzo nie stabilna i mój nastrój potrafi zmienić się w ciągu kilku minut. Raz jest świetnie zaraz okropnie. Raz zamykam się w domu a zaraz chce przebywac cały czas z ludźmi. Czuje bardzo duży nie pokój przed odrzuceniem (to mój największy problem) i nie wierze ze mogę być dla kogoś istotna, chociaż sama nie wiem czy to realny strach ale towarzyszy mi on każdego dnia. Szukam cały czas na to dowodów w zachowaniach innych, ale również czesto pakuje się w toksyczne relacje (ostatnio w takiej byłam i ciężko to przeżyłam). Wszystko przeżywam i analizuje. Czuje ze jestem nie wystarczająca i nie zasługuje na nic dobrego. Mam tez zachowania samodestrukcyjne i wiem o tym lecz i tak podejmuje działania które tylko to podsycają. Gdy czuje duży stres lub gniew nie umiem zapanować nad emocjami, czuje się bezsilna jakby w potrzasku. Trzymam to wszystko w sobie bo nie umiem inaczej i mam w głowie to ze dla nikogo nie jestem ważna. Boje się tez przyszłośc, ze sobie nie poradzę i nie wiem sama dokładnie co chciałbym robić. Na prawdę nie rozumiem siebie i sama nie wiem co czuje. Ostatnio natrafiłam na artykuł o borderline i zagłębiłam się trochę w ten temat ponieważ czułam jakbym czytała o sobie, jakby ktos wszedł mi do głowy i to opisał. Wszystko tak jakoś w koncu ułożyło się w całość. Oczywiście to tylko moje przypuszczenia ale wydaje mi się, że mogę mieć osobowość borderline i nie wiem co powinnam z tym zrobić. Wiele razy próbowałam udać się do psychologa lecz nie mogłam się przemóc (jedynie kilka lat temu przy stanach depresyjnych, ale wtedy tez uciekłam od tego). Przepraszam ze jest to takie chaotyczne ale inaczej nie umiem tego opisać.
