Mam 25 lat i przestałem panować nad swoim życiem. Od 4 lat jest coraz ciemniej. Na początku uciekałem się do alkoholu czy przygodnego seksu. Teraz już nawet to nie cieszy. Nie mam żadnych potrzeb, czuje się jak warzywo, które pracuje i wraca do domu. Nie cieszy dziewczyna, nie potrafię jej kochać, nie mam ochoty na seks. Gdybym jeszcze miał ochotę na inne to okej, zrozumiałbym - ale nie mam. Nie mam żadnej kontroli nad życiem, nie mam tęsknoty, nie mam potrzeb, powoli wariuje. Próbowałem leków, chodzę na terapie i za przeproszeniem, nic to nie daje. Kiedyś ciągnęło mnie do wielu rzeczy, do dziewczyn, imprez, wyjść ze znajomymi. Teraz? Do niczego. Przychodzi weekend i przypominam sobie duzo mocniej, że nic mnie tutaj nie trzyma. Nie wiem jak sobie z tym poradzić. Jak odzyskać kontrolę nad swoim życiem? Jak odzyskać kontrolę nad swoimi potrzebami? Czuję się totalnie wytłumiony, jak warzywo, a ja chciałbym czuć, kochać, pragnąć, chcieć wychodzić do ludzi, chcieć kochać swoją dziewczynę albo przynajmniej wiedzieć że mogę pokochać inną, chcieć pragnąć dziewczyn, chcieć... Żyć... Nie wiem już co zrobić, ale szukam, szukam, mocno szukam. W życiu zawodowym - jest nawet lepiej niż świetnie. Ale w środku jestem trupem i cholernie chce odzyskać te emocje...
Czy są jakieś ‘leki” dzięki którym można odzyskać te emocje? Z tego co wiem przy leczeniu farmakologicznym człowiek jest bardziej „otępiały” – sam tak się czułem przy lekach. Zapisałem się na badania jelit, mam również problemy hormonalne z którymi chce powalczyć. Chodze na terapie od roku ale czuje że to nie to, że to mi nie pomaga, że to nie jest problem we mnie a bardziej w tym że ciało gorzej działa.
