Pendolino

Przede wszystkim nie możesz siebie obwiniać za to, co zrobił Twój brat. I w przeszłości i teraz. Nie ma czegoś takiego - nie wiedział, co robił. Stawiasz mu konkretne zarzuty i to jest wyłącznie jego wina, nie Twoja. Powinnaś się od niego odciąć i przestać myśleć, jak o bracie. Autorytet nie niszczy innym życia, tylko je buduje, wspiera, inspiruje. Jeśli nie możesz przestać o tym myśleć, powinnaś udać się do psychologa lub nawet psychiatry. Depresja to poważna sprawa, wymaga wsparcia medycznego. Czy przyjaciółka jest z Tobą, wspiera?

Przyjaciele mieli pewien kłopot prawny, o którym nie chcieli z nikim rozmawiać. Dowiedziała się o nim jakimś cudem ich bliska znajoma, wkurzona, że nie wiedziała wcześniej. Jest tak nakręcona, że w odwecie postanowiła zniszczyć tę rodzinę. Dzwoni po znajomych, rodzinie i opowiada nieprawdziwą wersję wydarzeń, podburzając i kierunkowując na nienawiść, niestety skutecznie. Miała już doświadczenie doszczętnego zniszczenia kilku innym osobom życia (min. dlatego nie została poinformowana), w tym doprowadzając do czyjegoś samobójstwa. Jest w stanie i w znajomościach, aby poruszać niebo i ziemię, aby dokonać swojej wendety. Jak wspomóc psychicznie tę rodzinę? Jakich słów nie używać w rozmowie, aby nie pogarszać ich stanu? Jak pocieszać i działać, aby pomóc, nie zaszkodzić? Nie pytam o aspekt prawny o szkalowanie imienia, ale o ukojenie niszczącego ich stresu, który odbija się na ich zdrowiu i poczuciu bezpieczeństwa.