natalja01

Mam 19 lat, jestem młodą, przepełnioną nadrealnymi marzeniami dziewczyną, która pragnie realizować wysokie cele i zbliżać się ku doskonałości. Niestety od jakiegoś czasu borykam się z bolesnymi refleksjami, które sprowadzają mnie ku śmierci i przemijalności ludzkiego życia. Często zastanawiam się, co będzie z nami po śmierci, czy wszystkie ziemskie poczynania mają jakiś głębszy sens. Niekiedy uwazam, że to wszystko co robimy, do czego dążymy, marzenia i plany nie mają sensu, bo smierć jest nieodwołalnym i koniecznym elementem każdej egzystencji. Codziennie zastanawiam się nad swoim losem, nie umiem się cieszyć z prostoty życia, uważam, ze to wszystko i tak robione jest na marne. Pragnę być szczęśliwa, niestety czarne myśli coraz częściej zaprzątają mi głowę. Co robić?