40 lat, mężczyzna, rozwodnik bezdzietny, molestowany w dzieciństwie, terapeutyzowany kilka lat, strach przed pójściem do pracy jest moją domeną. Obecnie pracuję i okazuję empatie klientom.
Od zawsze gdy ktoś mi imputował złe intencje to nie potrafiłem się przed tym bronić.
Wyuczyłem się schematów, nie doświadczyłem wystarczająco wiele razy, że ludzie potrafią imputować mi dobrą wolę lub stało się to za późno zamiast w okresie dojrzewania.
Radzę sobie z tym dystansując się, usprawiedliwiając innych że oni mając mały zasób informacji o mnie mogą tak myśleć źle o mnie.
Jak zachować radość gdy w klienci w pracy, niedoszła dziewczyna imputuje mi złą wolę?
