Dzień dobry,
Jestem w wieku nastoletnim i zdaję sobie sprawę, że pogląd na niektóre sprawy w tym czasie może być zaburzony. Jednak wciąż mi on przeszkadza oraz chciałabym coś z tym zrobić.
Od razu przejdę do rzeczy, chodzi o internetową znajomość, która prawdopodobnie się sypie. Trwa ona od dwóch lat, ale w ostatnim czasie bardzo się mijamy i jak spędzamy razem czas to często na grach oraz w towarzystwie innych. Jeśli zostajemy sami rozmowa się nie klei, a ja mam wrażenie, że to ona kończy rozmowę, trochę ją ucinając. Gdy piszemy na grupowych czatach często się ignorujemy, chociaż jeszcze niedawno mimo tego równocześnie na boku, sami, potrafiliśmy pisac w porządku, ale to stało się na tyle toksyczne, że obie płakałyśmy trochę przez to i pogadałyśmy, co skończyło się na pogodzeniu. Aczkolwiek teraz ten kontakt osłabł.
Też nie czuję, żebyśmy szczerze pogadały, ale naprawdę wydaje mi się to upokarzające i nie chcę zaczynać tej rozmowy, szczególnie od słów "nie wiem, co zrobić z tą relacją", bo mamy wspólne grono znajomych.
Nie proszę też o "naprawienie tego", tylko jak przestać być z tego powodu ciągle smutną? Wystarczy, że zacznie rozmowę w innym miejscu, a mi nawet nie odpisze i mam łzy w oczach. To trwa już dość długo, a mnie to najzwyczajniej w świecie męczy, szczególnie że zawsze miałam większy dystans do takich przyjaźni. Staram się czasem to ignorować, nie wchodzić na grupowe rozmowy, gdy ona tam jest, aby nie było mi bardziej przykro.
Co zrobić?
