ewala

Czy moje problemy nie są ważne? Nikt nic nie wypowie się?

witam, jestem 38 letnia pracującą mezatka z nastoletnimi dziecmi. Mam dwie wersje kiedy pojawily sie u mnie problemy: pierwsza to gdy przekonalam obecnego meza do powrotu do mnie po zdradzie w wieku 19 lat (jestesmy od 1 klasy liceum wlasciwie razem czyli gdy mialam 16lat) a druga wersja to 3lata temu.. gdy calkowicie odsunelismy sie od siebie. Wtedy odkrylam filmiki porno na laptopie - wtedy pojawily sie sformulowania wobec mnie " stara jestes" wtedy odkrylam ze pali papierosy (co bylo zawsze niedopuszczalne w naszym zwiazku, nawet twierdzil ze jak kogos w domu przylapie na paleniu to wyzuci z domu. moj problem to brak diagnozy co mi jest - brak pomocy (maz nie rozumie co mi sie dzieje, na rodzine czy znajomych nie moge liczyc) szukalam pomocy u psychiatry - nie pomogło, bralam leki antydepresanty - nic nie wniosły; nie widze sensu zycia, fiksuje, dramatyzuje, panikuje, awanturuje sie, zwracam na siebie uwage ale bezkustecznie, wyolbrzymiam, roztrząsam przeszlosc, analizuje bieżace zwroty meza wobec mnie, chce kontrolowac go; nie ufam; nie mam wogole poczucia wartosci wlasnej; gdy cos nie tak jest w domu - nie jestem w stanie pracowac i funkcjonowac; potrzebuje ciaglej bliskosci i czulosci meza. NIe dam rady tak zyc, wiem ze musze cos zrobic ale nie moge znalezc osoby ktora mi pomoze (internet, wizyty u psychiatry, porady psychologiczne przez email - na razie nic nie wyszło), rozmawiam z mezem a raczej wybucham gdy juz nie wytrzymiuje, probuje tłumaczyc moje odczucia, zachowanie. Obecnie totalnie ulegam zeby tylko byl ze mna. Caly czas chce mu podobac sie; reaguje na kazdy jego zwrot: " popatrz jakie ma fajne ..." (kupuje bielizne, cwicze zeby mu sie podobac). Potrzebuje kogos kto mi powie ze pomoze - ze podniose sie z tego i moge jeszcze zyc