damkas1989

Odkąd nie mieszkam z żoną to nie gram. Uważam te 12 dni za mój sukces który ciągle rośnie. Mimo to czasami śni mi się ta cała atmosfera z graniem. Jestem założycielem grupy, dzięki której kilkanaście osób z całej Polski poznało się i zżyło w celu utworzenia drużyny. Na obecnym etapie zaawansowania nie dostawaliśmy wynagrodzenia za grę, choć jest to w tym "esporcie" możliwe. Tak jak na początku wspomniałem nie gram dzisiaj dwunasty dzień i jest to pierwsza taka dobrowolna przerwa w moim życiu, z czego się bardzo cieszę i chciałbym tak jak Pani mówi zapełnić czymś tą pustkę, żeby do tego już nigdy nie wrócić. Czuję że będzie mi brakować nie tylko samego grania jak i też atmosfery która tam się udziela (zaczynając od luźnych rozmów i żartów z tymi ludźmi, a kończąc na opracowywaniu nowych taktyk, które podnosiły nasz poziom gry i przybliżały do PROFESJONALNEJ SCENY). Jak usunąć ze swojego życia jedno z marzeń o którym właśnie wspomniałem?

Mam 30 lat jestem żonaty i mam dwójkę dzieci. Mam problem z komputerem i alkoholem. Przez to zaniedbywalem rodzinę do tego stopnia, że żona wyrzuciła mnie z domu. O ile z alkoholem nie jest tak źle bo potrafię poprostu nie pić, to granie w gry komputerowe w moim życiu było od zawsze i czuję że jest to coś co mi w życiu dobrze wychodzi bo poświęciłem temu tysiące godzin. Postanowiłem rzucić to dla rodziny, ale czuję że będzie mi tego brakować bo to część mojego życia i nie wiem czy będę z tego zadowolony. Rodzina jest dla mnie ważniejsza lecz czuję że straciłem coś co potrafilem dobrze robić i sprawialo mi to wiele radości. Czy dobrze robię? Czy może próbuję się oszukać i prędzej czy później to wróci? Jak sobie z tym poradzić?