Witam, jestem Daria mam 18 lat. Od paru miesięcy mam dość poważny dla mnie problem który w ostatnim czasie się nasilił. Mianowicie dwa lata temu poznałam wspaniała dziewczynę. Odrazu się zaprzyjaźniłyśmy. Miałyśmy swoje grono znajomych (5 dziewczyn) które powoli się rozpadało. Koniec końców pod koniec wakacji 2019 zostałyśmy w 3. Zaczęło psuć się znowu. Dziewczyna o której wspomniałam na początkku przestała pokazywać jakiekolwiek zainteresowanie przyjaźnia (nie proponowała spotkać, sama rzadko przychodziła, wolała imprezować niż rozmawiać z nami, okłamywała) , poznała osoby które sprowadzały ją na złą drogę. Próbowałyśmy to naprawić lecz to nic nie dało. Myślałam że to temat zakończony. Ale od 2 miesięcy bardzo za nią tęsknie. Brakuje mi jej i bez problemu napisałabym do niej gdyby nie moja obecna przyjaciółka i chłopak. Obydwoje żywią do niej czystą nienawiść, którą i ja wobec niej czułam. Wiele rzeczy robiłam ze względu na nich żeby mnie nie opuścili (2 lata temu chorowałam na depresje i zostałam odrzucona przez 3 ważne mi osoby wiec teraz boje sie opuszczenia) Mam wrażenie że nawet zerwanie przyjaźni z tamta dziewczyna było głównie ze względu na nich. Ciągle mi powstarzają ze to dla mojego dobra. ALe bardzo tesknie za nią bo przy niej czułam sie bardzo swobodna mówiłyśmy sobie o wszystkim naprawde czułam że jest moja przyjaciółką. Jednak popełniła wiele błędów które wobec chłopaka i obecnej przyjaciółki są niewybaczalne i nie powinnam pod żadnym pozorem jej wybaczać. Czuję, że gdybybm chciała to zrobić nie wybaczyliby mi tego. Nie lubie również wszytsiego komplikować, a wiem ze tak jak ejst teraz pasuje pozostałym, tylko nie mnie. Z dnia na dzien czuje sie coraz gorzej i nie mogę przestać o tym myśleć. Póki co rozmawiałam o tym z chłopakiem który powiedział ze byłby zawiedziony ale nie opuściby mnie. Martwię się o moją obecną przyjaciółkę, która bardzo by cierpiała gdybym chciała się z tamtą pogodzić. Czy jest jakieś sensowne wyjście z sytuacji?
