Dzień dobry, mam 19 lat, za miesiąc 20, chodzę do szkoły, mam narzeczonego i półroczne dziecko, mieszkam z partnerem 3 lata, od prawie 4 jesteśmy ze sobą, mam za sobą mase przykrości, od dzieciństwa byłam bardzo nerwowym, lękliwym dzieckiem przez starsze rodzenstwo i narkotyki, które były w ich życiu, nie znam swojego ojca, zdradził matkę, gdy była jeszcze ze mną w ciąży, jestem wczesniakiem. Od 2013 roku zaczęłam chodzić na terapię indywidualna, na której stwierdzono mi depresję i zaburzenia osobowości, od 2012 roku do 2019 walczyłam z autoagresja, agresja wobec bliskich, mam za sobą wiele prób samobójczych, w lutym, 2019 roku, brakło 3mm do tego abym miała niepełnosprawna rękę, przez samookaleczenia. Do dziś zmagam się z chorobą, po porodzie miałam depresję poporodowa, było mi bardzo ciężko, w tym momencie nadal jestem bardzo nerwowa, depresyjna, mam przeczucie, że mam chorobę afektywna dwubiegunowa rapid cykling.. Potrafię w ciągu jednej chwili płakać i się śmiać, nie płakać ze szczęścia, mogę być nerwowa, drażliwa, a za moment potulna jak owieczka, leki, które zażywam nie pomagają mi, w obecnej sytuacji(kwarantanna) jest mi bardzo ciężko mówić o sobie, uczucia i tym co się ze mną dzieje, ostatnio bardzo ciężko zmotywować mi się do jakiejkolwiek czynności, wstanie z łóżka jest bardzo ciężkie, o wzięciu kapieli już nie mówię.
