K11089

Zapomniałam dodać, ze od pewnego czasu mam spore problemy ze snem.

Witam, jestem studentką. Od zawsze potrzebowałam dużo bliskości ze strony innych. Moje relacje z mężczyznami były burzliwe, wszystko nasiliło się po śmierci mojej mamy. Poznałam wtedy mężczyznę - zakochałam się na zabój, mimo mojej miłości sprawiałam dużo problemów. Zaczęłam być wybuchowa, często wywoływałam kłótnie nawet z błahych powodów, moje emocje zmieniają się z minuty na minutę - raz potrafię kochać z całego serca a zaraz jest we mnie pełno nienawiści. Często chciałam zakończyć ta relacje, ponieważ bałam się odrzucenia ze strony drugiej osoby, myślałam ze będę mniej cierpieć jak ja to zakończę niż ta osoba - mimo że nie miała ona tego w planach. Często wpadam w panikę, wszystko dookoła jest dla mnie potencjalnym zagrożeniem, nawet koleżanki drugiej połówki. Czuje wewnętrznie ogromną pustkę. Nie wyobrażam sobie życia bez drugiej osoby, chwytam się wszystkiego aby tylko ją przy sobie zatrzymać. Nie jestem dumna ze swojego zachowania- po ataku zawsze jest mi głupio za to co powiedziałam czy zrobiłam, ale nie jestem w stanie tego zatrzymać. Przez wiele dni potrafię nie odczuwać głodu, złapałam się na tym, ze myśle o tym jak życie nie ma sensu, mimo ze w głębi wiem, ze chcę żyć. Bliscy zauważyli, ze mam jakiś problem i polecili mi skontaktowanie się ze specjalista. Proszę o pomoc i ocenienie mojego stanu, czy może być to jakieś zaburzenie. Pozdrawiam.