Ala12

Mój problem zaczął się w gimnazjum od kiedy zostałam wypchnięta ze społeczności klasowej, zaczęłam czuć się niepotrzebna, bezwartościowa... Nie lubię prosić o pomoc dopóki nie jestem pod ścianą, nie mam już siły walczyć z tym co się dzieje, a problemów przybywa: niechęć do samej siebie, brak samoakceptacji, depresyjne myśli, chęć zniknięcia z tego świata. Jedyne co mnie trzyma to przyjaciele, którzy próbują mi pomóc, bo mimo starań ukrycia prawdziwych uczuć widzą, że spadam na dno. Doszło do tego, że boje się coś zmienić, bo boje się upadku , boje się szczęścia, bo nie wiem jak z tym żyć. Nie wiem co robić, gdy moim życiem rządzi strach.