Witam,mam 31 lat.Moje zycie nigdy nie bylo uslane rozami.Mam ojca alkoholika,w dziecinstwie wiele razy napatrzylam sie jak bije mame,czasem mnie I siostre.Byly wieczne awantury po alkoholu.Moja mama nas wychowala sama.Ojciec,gdy mialam 5 lat wyprowadzil sie.Obecnie jest w wiezieniu.Dodatkowo od urodzenia mialam znamie na twarzy przez co kazdy w szkole I poza sie ze mnie smial(usuniete dopiero w gimnazjum).W wieku 18 lat poznalam chlopaka(mieszkam z nim do dzisiaj),ktory jest alkoholikiem,czesto przez to sie klocimy).W zyciu codziennym wszystkiego sie boje,jestem wrazliwa,zlekniona,unikam ludzi,bo po dluzszej rozmowie zaczynam sie czerwienic.Nie moge sobie z tym poradzic.Do tego doszly objawy somatyczne jak kolatanie serca,dodatkowe skurcze,pocenie dloni.Coraz bardziej wszystko sie nasila.Im wiecej o tym wszystkim mysle tym jest gorzej.Probuje troche sama radzic sobie ze stresem.Biore glebokie wdechy,slucham relaksacyjnej muzyki,jezdze na rowerze,cwicze,czasami misze wziac cos na uspokojenie.Pomaga,ale na troche..skupiam sie myslami na moich objawach I,ze mi sie cos stanie.Nie mam juz sily,partner mnie nie wspiera,bo dla niego wazniejsi sa koledzy I picie.Co moge jeszcze zrobic,zeby sie pozbyc tego wewnetrznego niepokoju,jak radzic sobie ze stresem I czerwienieniem sie przy ludziach?Dziekuje za kazda odpowiedz.
