Hej 😊. Mam 22 lata i rzuciłam studia po 1.5 roku . Nie dawałam sobie rady . Materiał bym za duży i za ciężki do przerobienia i postanowiłam rzucić studia i wrócić na wieś do rodziców. Ciężkie to było bo jednak miałam paru fajnych znajomych, wyszło się czasami do galerii, na drinka,do klubu. A na wsi nuda żadnych znajomych. Rodzice cały czas wypominają że zmarnowałam ileś tam tysięcy że teraz to rowy będę kopać . Codziennie mi dogryzają , a ja naprawdę żałuję bo chciałabym studiować niż być tu z nimi. Ostatnio pomagałam ojcu drewno układać i powiedział do mnie " kto nie ma szkoły ten nosi drewno " strasznie przykre to było 😞 . Czuję się jak gówno, cały czas pomiatana . Mówią że zmarnowałam sobie przyszłość . Nie odzywam się do nich praktycznie bo po co jeżeli zaraz znow będą mi dogryzać i obrażać mnie . Zmywałam naczynia po kolacji i matka się na mnie wydarła że hałasuje a ona chce odpocząć 😕 . No to chyba normalne nie jest ?
