xneosia

Jestem 19-letnią studentką. W dzieciństwie zostałam wymiana przez grupę dzieci z powodu swojego wyglądu. Uraz pozostał mi aż do teraz, cały czas to rozpamiętuję. Przez tą sprawę mam problem z kompleksami, nie widzę w sobie nic pozytywnego. Przez to wszystko mam tylko problemu z moją przyjaciółką która jest też moją współlokatorką. Praktycznie codziennie daję znak o tym że uważam się za brzydką, mówię że wszystko jest źle, a brzydcy ludzie nie powinni żyć. Moja przyjaciółka mówi mi że w jej opinii mam zaburzenia przez co widzę siebie gorzej niż jest naprawdę, uważa ona że nie jestem tak brzydka jak ja to opisuję, próbuje mi uświadomić że to co jej pokazuje że jest we mnie nie tak nie jest tak naprawdę takie jak ja to widzę. Jednak ja nadal trzymam się ściśle swojego zdania i ignoruje jej opinię i jakiekolwiek komplementy gdyż według mnie są one nieszczere i stworzone tylko po to by poprawić mi nastrój. Przez to że ona też jest niełatwym charakterem przez moje problemy często się kłócimy i mimo że próbujemy te kłótnie zminimalizować i porozmawiać bardziej spokojnie nie zawsze się to udaje. Podsumowując nie wiem co robić, uważam siebie za brzydką osobę, nie umiem znaleźć w sobie nic pozytywnego, przez to jak siebie postrzegam mam myśli samobójcze oraz uważam że moja przyjaciółka oklamuje mówiąc mi pozytywne rzeczy na mój temat ponieważ ja ich nie widzę więc nie wierzę w to że ktoś inny je widzi.