Jamaica

Czesc, Jestem kobietą, mam 24 lata, od 8 jestem w jakiejs relacji- ciezko mi to nazwac romamsem- z pracownikiem z firmy taty. Od kiedy zacząl tutaj pracowac jakos od slowa do slowa skonczylo sie na tym ze przezylam z nim swoj pierwszy raz. Jest 5 lat starszy, obecnie ma żonę i 2 dzieci, mimo to czasami ( 3-4 razy w roku) spotkamy się na szybki numerek ale jesteśmy jeszcze w stalym kontakcie. Wiem, ze czasami wykorzystuje mnie zeby ogarnac jakies tam firmowe sprawy, dowiedziec się czegoś czego jako pracownik wiedzieć nie powinien, ale nie potrafię mu odmówić. Kiedy zaczęlismy sie spotykac jego pierwszy syn mial 2 lata, w sierpniu minie 2 lata jak jest po ślubie i pól roku temu urodzil mu się drugi syn. Od jakiegos czasu powtarza ze się zwolni, prawdopodobnie jest tutaj tylko do końca marca, a ja nie wyobrażam sobie ze go zabraknie. Wiem ze jesli odejdzie juz nigdy wiecej z nim nie porozmawiam nie mówiac juz o spotkaniu. Nie kocham go(chyba) ale nie mogę sie z tym pogodzic. Nie wiem co robic, mam kompletny mętlik w głowie. Wiem ze to chora relacja ktora nigdy nie powinna miec miejsca ale nie potrafię tego skonczyc tak z dnia na dzień...