Dzień dobry wszystkim, którzy jakimś cudem trafią na ten wpis i zechcą go przeczytać.
Nie bardzo wiem, gdzie szukać pomocy, bo jestem w patowej sytuacji. Nie umiem sobie poradzić z wieloma przejściami (pobiciami w związku, kłótniami, wyzwiskami, które wtedy leciały i tym, jaki potwór ze mnie wychodził, trudną relacją z matką). Od czasu do czasu umiem wyprostować swoją psychikę na tyle, że nie mam problemu ze swoim nastrojem czy nie targają mną skrajne emocje. Mam problem, że gdy ktoś ponownie na mnie krzyczy lub powie coś złego na mój temat, wyzwie (tyczy się szczególnie osób mi bliższych, z dalszymi radzę sobie nie najgorzej), mam wrażenie, że te wszystkie dni, gdy przeżywałam emocjonalny koszmar, próbowałam się powiesić, byłam wyzywana od ohyd i grubych świń (nawet sytuacje z dzieciństwa, gdy miałam nadwagę), zbierają się we mnie i uderzają jak jeden mąż przez dłuższy czas, emocjonalnie przeżywam to znowu, czuję się, jakbym znowu nie mogła wstać przygnieciona do ziemi, gdy byłam opluwana. Bardzo chciałabym ponownie spróbować odebrać swoje życie w takich dniach, bo to nie trwa najkrócej (jednak piszę tutaj, bo jednak jakieś resztki instynktu samozachowawczego i wiary w życie pośmiertne zostały). I choć chciałabym radzić sobie z tym, że stałam się przez ostatnie trzy lata bardziej wrażliwa, nie za bardzo wiem jak. Sytuacja jest dla mnie o tyle trudna, że jestem na Syberii przez najbliższe miesiące i prędko nie wrócę do Polski. Nie czuję się na tyle rozwinięta językowo, by szukać czegokolwiek tutaj, a na terapię, jako studentkę, mnie nie stać (zresztą, sprowadzenie zwłok do Polski i pogrzeb wyszłyby taniej niż terapia, która może nie przynieść efektu). Głupio mi też iść i korzystać z ew. darmowej pomocy, bo chciałabym umieć zapłacić za wykonaną pracę drugiemu człowiekowi, bo on ten czas mógłby spożytkować lepiej niż ze mną.
Czy są jakieś metody autoterapii czy inne środki, które mogą jakoś pomóc?
