Duszek123

Witam. Mam na imię Weronika i mam 21 lat.Mój problem polega na tym, że odczuwam paniczny lęk przed podjęciem pracy. W wieku 11 lat pojawiła sie w moim życiu fobia szkolna. Nawet nie pamiętam dlaczego, z dnia na dzień. Wydaje mi się, że ma to związek z nauczycielami. Nie zdałam 1 rok i trafiłam do ośrodka dla trudnej młodzieży a następnie pod opiekę taty. Wcześniej mieszkałam z mamą, która do tej pory choruje na schizofrenię paranoidalną. Z tata zawsze miałam dobre relacje ale w tamtym okresie szantażował mnie, że jeśli dalej nie będę chodzić do szkoły to odda mnie z powrotem do ośrodka. Całe gimnazjum i początek liceum udało mi się jakoś przetrwać i fobia lekko sie zmniejszyla. Po skończeniu liceum zamieszkałam z chłopakiem i pojawiła się u mnie ergofobia. Panicznie boję się wysłać CV, pójść na rozmowę w sprawie pracy. Od czasu gimnazjum panicznie boję sie rozmawiać przez telefon z obcymi. Boję się umówić do lekarza, zadzwonić w jakiejkolwiek sprawie, nawet do banku na infolinię. W tej chwili finansowo pomaga mi chłopak, ma świetną pracę więc nie przeszkadza mu tak bardzo, że sama nie pracuję. Mnie to już tak bardzo męczy, całe dnie przeglądam ogłoszenia i nawet jak znajdę odpowiednią ofertę to napawa mnie lęk. Nie widzę dla siebie przyszłości, nie mogę sobie wyobrazić siebie za kilka lat. Ukróciłam kontakt ze wszystkimi znajomymi i rodziną, bo każdy ma mnie za osobę leniwą, której nie chce sie pracować, twierdzą że wymyślam sobie problemy. W wieku 12 lat pojawialy sie u mnie epizody samookaleczania ale nigdy nie mialam myśli samobójczych. Nie wiem juz jak mam sobie z tym radzić. Dobija mnie cale moje zycie, brak jakichkolwiek perspektyw. Zawsze czułam sie wyrzutkiem, kims kto sobie z niczym nie radzi. Nie mam żadnych pasji, codziennie rano budze sie z myślą "po co mam wstawać?" Proszę o poradę, jak z tego wyjść? Gdzie się udać?