Witam,
mam 21 lat i jestem studentką. 3 miesiące temu rozstałam się w facetem, z którym byłam 4 lata. Taka młodzieńcza i pierwsza miłość, która miała być jak w bajce, na całe życie(wspomnę jeszcze, że raz już się rozstaliśmy, ale po dwóch miesiącach do siebie wróciliśmy). Mój problem polega na tym, że nie umiem bez niego żyć. Brakuję mi go w każdej sytuacji, a najbardziej jako towarzysza rozmów. Nie raz miałam ochotę się do niego odezwać, żeby po prostu porozmawiać, ale się boję, że nie będzie chciał. Bardzo go kocham, ale chciałabym móc chociaż z nim porozmawiać. Boję się, że już może ułożył sobie życie a ja nie potrafię. Mimo, że staram się jakoś żyć, znajduję sobie jakieś zajęcie to nie potrafię. Czy ja jestem od niego uzależniona? Czy będę potrafiła jeszcze kiedyś jakoś żyć?
Pozdrawiam i liczę,że ktoś mi odpowie na moje pytania, a może doradzi jak życ
Zrozpaczona
