Ana33

Dziękuję Pani za odpowiedz , trochę powiedziałam, poczytałam na blogu o emocjach o radzeniu sobie z nimi. Zaczęłam prace nad sobą i swoimi emocjami , zaczęłam myśleć zanim coś powiem, dzięki takim stronom człowiek uczy radzić sobie w codziennym życiu. Uważam że dużo pracy nad sobą przedemną , ale tez musze zacząć pracować nad córką która robi wszystko na opak , nie tak jak ją proszę tylko aby było po jej, albo na złość mi inaczej niż ja chce. Taki typ .

Wiem o czym mówisz , tez w chwili obecnej siedze z dziecmi w domu. Pranie , sprzatanie, gotowanie , lekcje itd.itp. Zazdrosc skad sie bierze , zawsze myslałam ze jesli ktos ma cos na sumieniu to podejrzewa swojego partnera o to samo. Nie wiem czy tak jest wydaje mi sie ze w 80% przypadkow tak. Ja jestem po rozwodzie , moj byly mąż jest alkoholikiem, czasto wmawial mi zdrady , raz nawet rozwalil mi telefon o ściane. Zdradzil mnie jeszcze przed slubem.Z obecnym partnerem nie mam takich problemow, ale nie dajemy sobie najmniejszych powodow by sobie nie ufac. Nie wiem jak jest u Ciebie.Powinnas bardziej przyjzec sie swojemu małżeństwu i mężowi. Pozdrawiam Cie cieplutko. Mam nadzieje ze uda Wam sie przebrnąć przez ten cieżki czas.

Witam, Nie radze sobie z emocjami kiedy odrabiam lekcje z córką. Bardzo często a nawet notorycznie ,kiedy czegoś nie wie wpadam w potężną złość , nawet jak jej tłumacze ona nie rozumie, wtedy pojawia się taka złość ze zaczynam krzyczeć a nawet wyzywać córkę , przeklinać i ten potężny ból głowy (pulsowanie) . Zaraz oczywiście żałuję każdego wypowiedzianego słowa każdego krzyku , chce mi się płakać , jest we mnie poczucie winy że jestem do niczego matką ze nie zasłużyłam na moje dzieci. Złość na nią nie pojawia się tylko przy odrabianiu lekcji ale rowniez w innych sytuacjach np. Ze nabalaganila i nie posprzątała , Nie radze sobie z tym. Czasami mam już siebie dość.