Hej mam 23 lata. Jestem od 2 lat mezatką, ale nie mam dzieci. Dwa miesiące temu przeprowadziłam się z mężem do większego miasta bo on w nim studiuje. Ja pracuję w biurze od dwóch miesięcy i niedługo zaczynam studia zaoczne. Od wielu lat mam zaburzenia emocjonalne, w ciągu jednego dnia potrafię śmiać się płakać i złościć, ale z reguły tak było w okolicach okresu. Najgorsze jest że nad tym nie panuje. Mimo iż zdaje sobie z tego sprawę. jak kłóciłam się z mężem doprowadzał mnie do stanu że miałam myśli samobójcze. Od około miesiąca jest coraz gorzej. Wszystko mnie denerwuje, prawie nic mnie cieszy, kiedyś śmiałam się z głupot. Teraz jestem obojętna i często płacze. Stresuje mnie praca i boję się że sobie nie poradzę. Boję się też że mąż mnie zostawi, bo przecież sama ze sobą nie mogę wytrzymać a co dopiero ktoś inny. Nie lubię swojego życia. Nie wiem jak to zmienić, co zrobić żeby było jak kiedyś?
