Dzwoneczek123

Witam, mam bardzo duży problem z którym zmagam się od miesiąca. Moi teściowie się rozstają z powodu zdrady teściowej. Postaram się opisać po krótce i dojść do setna. Otóż, moja teściowa postanowiła założyć nową rodzinę, co kompletnie nie jest dla nas zrozumiałe. Teść jako naprawdę dobry mężczyzna dbał o nią, zarabiał, nie pił i potrafił się zawsze zachować. Oboje pracują, kłopotów finansowych nie mają. Mojej teściowej coś po prostu strzeliło do głowy i od roku miała romans. Rzekomo bardzo kocha nowego partnera i nie może bez niego żyć, więc odeszła po 25 latach małżeństwa z teściem. Zostawila po sobie dosłownie zgliszcza, które ja muszę zbierać. Ona bawi się w najlepsze, a tym czasem Teść ma depresję, z którą nie możemy sobie poradzić. Nie chce iść do psychologa lub psychiatry, nawet do lekarza rodzinnego. Wszelkie starania by udal się do specjalisty są daremne. Rozmowy z nami mu nie pomagają i sama już nie wiem jak mu pomóc. Staramy się z mężem jakoś trzymać go w bryzach ale też już brak nam pomysłów. Mi też jest ciężko patrzeć jak mój mąż cierpi przez tą sytuację, jakby nie było zostawiła go matka i chodź jest dorosły to także ciężko to znosi. Chciałabym bardzo im pomóc, ale sama już nie wiem jak. Teść jest naprawdę dobrym człowiekiem, kochał teściową i przeżywa to jakby miał żałobę. Nie wiem co robić, liczę że mi ktoś poradzi, poleci dobrą książkę lub cokolwiek w tym temacie.

Kobieta 24 lata. Dziękuję Pani Katarzyno za odpowiedź. Niestety nasi bliscy mieszkają 300 km od nas i widujemy się tylko na święta. Myślałam dużo nad swoim życiem i uważam, że powinnam nad sobą pracować. Jestem zmęczona całą sytuacją bardziej z powodu braku możliwości spelniania zawodowego. Zawsze byłam aktywna zawodowo i byłam niezależną kobietą. Po utracie większego dochodu oraz płynności finansowej zamknęłam się w sobie. Uważałam się za dno. Zrozumiałam jednak że nie musi tak być i zrobię wszystko aby pogodzić macierzyństwo z pracą. Jeśli nie podejmę pracy w żadnej firmie to sama stworze firme i odpowiednie stanowisko. Najlepiej na fotelu prezesa. Nie poddam się, bo moje dziecko zasługuje na najwspanialsze dzieciństwo i dalsze życie pod słońcem. Pozdrawiam serdecznie.

Kobieta 24 lata.

Witam, jestem młoda mamą, mój syn niedawno skończył rok i moja depresja też. Kocham moje dziecko ale moje życie mnie przytłacza. Nie mam siły wstawać rano i znów przeżywać to samo. Tydzień temu zakończył się mój macierzyński i zostałam zwolniona z pracy. Mam duże długi i chodź mój mąż jest bardzo kochany i pomaga mi we wszystkim to w ciaz czuje sie beznadziejnie. Siedze tylko z dzieckiem i zaspakajam jego potrzeby a sama jestem jak widmo. Nie mam sily ubrac sie porzadnie, umalowac i uczesac. Co mam zrobic ze swoim zyciem zeby sie w koncu obudzic ?