Jestem 18 letnia dziewczyna ostatnimi czasy przestałam sobie całkowicie radzić ze sobą. Mam ogromny problem z zaakceptowaniem siebie, boję się opinii ludzi, zaczęłam nawet nienawidzić siebie na tyle że wszystko co kiedyś się dla mnue liczyło przestało mieć sens. Zawsze marzyłam o imprezie 18 oraz studniówce a ostatnio nawet to przestało miec znaczenie. Czuję się przemeczona mimo że nic nie robię, wracam ze szkoły, zamykam się w zaciemnionym pokoju, włączam serial i całkowicie się separuje od świata. Oststnio jestem jakaś taka bez życia. W sensie w szkole przy znajomych jest wszystko w porządku ale jak tylko wracam mój stan się pogarsza. Już od dawna się zastanawialan czy nie isc do psychologa lecz obawiam się że mój problem jest zbyt blahy by zajmować komuś czas i miejsce innym, bardziej potrzebującym chorym. Jeśli to ma jakieś znaczenie to kiedyś Pani irydiolog stwierdziła że cierpię na nerwice i w sumie to jestem w stanie to potwierdzić bo jestem nerwowa, nawet niewielki stres powoduje u mnie ogromne nerwy. Zdarzają ni się obawy z niewiadomych przyczyn. Moja mama cierpi na nerwice a z tego co wiem jest ona dziedziczna.. Nie wiem czy mój przypadek jest zwyklym nastolatkowym stanem czy rzeczywiście to coś poważniejszego lecz patrząc po swoich koleżankach wydają się one być bardziej zadowolone z życia aniżeli ja.
dziękuję za przeczytanie
