agne.szka

Witam, Jestem kobietą i mam 23 lata, pracuje ale jeszcze mieszkam z rodzicami ponieważ nie stać mnie na wyprowadzkę ( mam swoją działalność ale nie prosperuje tak dobrze ). Problemem pewnie jest mój charakter czyli bycie leniwym, ale do rzeczy. Gdy jestem poza domem czuje że chciałabym coś zrobić, coś zmienić , wyprowadzić się , nauczyć się języków czy nowych rzeczy jak renowacja mebli czy naprawa biżuterii , pieczenie pięknych ciast , coś w życiu osiągnąć albo chociażby posprzątać w pokoju . Niestety wszystko mija jak tylko przekraczam próg domu, wszystkiego się odechciewa , jem i się kładę . Oczywiście dalej są wyżej wymienione marzenia ale brak siły i sposobu na realizacje oraz brak funduszu. Od zawsze mam wrażenie że jak się wyprowadzę to będe robiła to wszystko , chciałabym pomieszkać jakiś czas sama , jest wtedy mniej obowiązków - sprząta sie tylko po sobie i gotuje tylko dla siebie i wtedy byłby czas na to wszystko . Mam wrażenie że obecny dom mnie tylko przytłacza i nic więcej . Poza tym jestem typem samotnika, lubie być sama , a nie lubie rozmawiać z ludźmi, nie wiem o czym z nimi rozmawiać , nie mam tematów . Ciężko mi poznawać nowych ludzi . Kiedyś mogłam z ciocią czy babcią rozmawiać cały czas i się kleiło a teraz nawet tego nie potrafię, z rodzicami też za bardzo nie umiem rozmawiać, boje się im mówić pewne rzeczy, wolę napisać . Mam wrażenie że jakbym zamieszkała osobno z nimi też bym już nie miała tematów . Nie wiem co robić .