rafalg

Witam. Mam 27 lat, pracuję i nie jestem w związku. Informacje, które mogą być przydatne: nie znam ojca, mam bardzo słabe relacje z matką i od zawsze miałem niską samoocenę. Problem o którym piszę mam od około dwóch miesięcy. W poprzednim roku zakończyłem swoje znajomości w życiu realnym. Stało się to z nieznanego mi powodu. Odwróciłem się od znajomych i przyjaciół prawie z dnia na dzień. Przez długi czas unikałem jakichkolwiek nowych znajomości. Około trzy miesiące temu w moim życiu pojawiły się dwie osoby poznane przez internet. Kobieta i mężczyzna w moim wieku. Zaprzyjazniliśmy się. I teraz sedno problemu. Często miewam lęki, że zostanę przez nich odrzucony. W głowie kłębią mi się myśli, że jestem przeciętną osobą i nie byłoby dla nich problemem odwrócić się ode mnie. Zawsze staram się być dla nich najlepszą wersją siebie. Pisałem z nimi o tym i mimo zapewnień, że tak nie będzie boję się nadal. Wszelkie lęki pojawiają się kiedy mam wolną głowę. Radzę sobie z tym w ten sposób, że cały czas zajmuję myśli czym innym. W pracy cały czas gra mi coś w słuchawkach, aby mózg skupił się na tym. W domu jak tylko mam czas wolny to staram się zająć głowę czymkolwiek. Sam nie wiem o co zapytać. Chciałbym zrozumieć dlaczego tak panicznie się boję utraty ich? I jak mógłbym z tym lękiem walczyć? Z góry dziękuje za odpowiedź i pozdrawiam serdecznie.

Cześć. Jestem Rafał. Mam 27 lat. Trafiłem tu, bo mam problemy w relacjach z innymi ludźmi. Problem mam od dłuższego czasu, ale teraz dopiero utrudnia mi normalne funkcjonowanie. Sam jeszcze nie wiem czego oczekuję. Ostatecznego rozwiązania problemów raczej nie znajdę, ale może historie innych ludzi pomogą mi zrozumieć chociaż część tego co jest ze mną nie tak.