Czesc, jestem Gosia, za 2 tyg koncze 29 lat.
Od 3 lat mieszkam za granica, wyjechalam aby sfinansowac studia i zmienic swoje zycie. Ciezko mi opisac na czym dokladnie polega problem. Skonczylam studia magisterskie, mam dobra prace, cudownego partnera, jednak czuje sie niesamowicie nieszczesliwa, nie potrafie spac, biore tabletki nasenne, w pracy ciezko mi zmusic sie do czegokolwiek, na najmniejszy stres reaguje wrecz paralizem lub atakiem paniki, nie potrafie komunikowac sie z ludzmi, nie mam ochoty na jakiekolwiek spotkania towarzyskie, w zasadzie poza chlopakiem nie mam tu nikogo. Pracuje w malej firmie i mieszkam na wsi, nie ma tu zbytnie mozliwosci poznania ludzi. Myslalam ze ruch mi pomoze, zaczelam cwiczyc, zapisalam sie na silownie ale wymaga to ode mnie niesamowitego przymusu. W pracy patrze na zegarek, dzien ciagnie sie niesamowicie, w domu wypatruje magicznej 22 aby wziac tabletke i polozyc sie spac. Weekendy spedzam w lozku, nie moge zmobilizowac sie na wyjscie, nie mam nawet gdzie i po co. Nie widze sensu w zyciu, kazdy dzien jest walka. Nie wiem co sie dzieje, kazdego dnia wypalam sie, nie moge odnalezc sensu zycia, powodu.
