legurinsilvia@gmail.com

Witam wszystkich. Jestem wielce szczęśliwa, że udało mi się natrafić na to forum. Na imię mi Sylwia mam 26 lat i pochodzę z .. no właśnie.. rodzona na północy Polski, chowana po środku z domieszką kaszubskiej krwi. Od 10 lat przebywam na terenie UK. Jestem zaręczona z byłym wojskowym, który mimo iż młodszy ode mnie jest już weteranem. Jako dziecko interesowałam się psychologią, muzyką, medycyną i sztuką, teraz nastąpiły lekkie zmiany i psychologia poszła w bok a na to miejsce wstąpiła pirografia. ( relaksuje mnie w ciężkich momentach ) Żal po utracie zainteresowania psychologią jest wielki.. Na co dzień uchodzę za osobę otwartą, pewną siebie i przebojową. Nie boje się mówić otwarcie o problemach gdy jestem o nie zapytana ( No, chyba, że to rodzina i bliscy. Jest pewien opór by przyznać im się co do problemów.) Mam dwoje fantastycznych rodziców, którzy zawsze, mimo wszystko byli przy mnie i przeszli ze mną (o zgrozo) koszmar gdy byłam nastolatką.(Mimo iż oboje potrafią dać w palnik i zdarzają się awantury nie wyobrażam sobie bardziej fantastycznych ludzi od nich ) Posiadam również kotkę dachowca w odcieniu tak czarnym jak moje poczucie humoru- o imieniu Nuutti. Obecnie wraz z partnerem mieszkamy na wsi w Szkocji. Mój partner posiada PTSD z którym codziennie walczymy, depresja i brak pewności siebie czasem staje na przeszkodzie życiu. A ja? A ja nie wiem co ze mną nie tak, ale jest wiele. Poza genetycznymi skłonnościami do alkoholu i awantur jest coś czego nie znam a nie daje mi siedzieć spokojnie. Tak więc palę faję, patrzę w monitor i widzę tak wiele osób (po dogłębnym sprawdzeniu forum) które w pewnym stopniu mogą zrozumieć mój wewnętrzny problem. Witam was. Was wszystkich. Jest mi naprawdę ciepło na duszy wiedząc, że jesteście. Jako część forum jestem i ja dla was . Jako, że piszę nocą post ten kończę życzeniem dobrej i spokojnej nocy. Pozdrawiam wszystkich. Sylwia