agnieszkasobkowiak

Mam 20 lat i jestem studentką drugiego roku. Swojego chłopaka poznałam niecałe 2 lata temu. Już na początku znajomości bardzo się w nim zakochałam i zaufałam. Po 5 miesiącach okazało się, że spotyka się również z inną dziewczyną i że uważa, że to z nią ma bliższe relacje i że chce z nią być. Był to dla mnie ogromny cios, bo mimo że nigdy nie pytałam go czy jesteśmy razem uważałam, że jest to dość oczywiste, gdyż nasza znajomość nie opierała się tylko na trzymaniu za ręcę. W wakacje wyjechałam na 3 miesiące do pracy za granicą, ale przed wyjazdem powiedział, że jeżeli wrócę i wciąż będę do niego coś czuła możemy być już na poważnie razem w związku. Owa dziewczyna go zostawiła i po moim powrocie dałam mu drugą szansę. Od września 2018 jesteśmy razem, ale co jakiś czas czuję do niego żal oraz niechęć po tym jak mnie wykorzystywał. Twierdzi, że nie byliśmy wtedy razem więc mógł robić co chce, choć ja traktuję to już jednak bardziej jako zdradę, gdyż mówił że mnie kocha itp. i nic nie wskazywało na to, że nie jesteśmy razem. Bardzo ciężko jest mi się z tym pogodzić. Cały czas myślę, że jestem dla niego tylko drugą opcją mimo, że zapewnia mnie, że wszystko zrozumiał i bardzo mnie kocha. Chciałabym przestać myśleć o tym co robił za moimi plecami kiedy ja "oddawałam mu swoje serce". Nie potrafię przestać żyć i nie myśleć o przeszłości, o tej dziewczynie z którą się spotykał oraz to jak dobrze kłamał mówiąc, że to tylko koleżanka. Wierzę mu i ufam, że nie popełni więcej takiego błędu i nie skrzywdzi mnie po raz drugi. Ja natomiast zaczynam się zastanawiać czy bycie w takim związku ma jakiś sens? Czy mimo tego, że go kocham powinnam zrezygnować? Jak przestać myśleć o przeszłości i sprawić by wszystko przestało mi się kojarzyć z owymi wydarzeniami?